Πρόσφατη νομολογία
8 Φεβ 2023
ΣτΕ 1893/2022 Τμ.Α: Επέκταση της ασφάλισης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στις ιερόδουλες από 10.6.1999 & μειωμένες χρονικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους
Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η αναίρεση της 1741/2019 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε έφεση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), ως καθολικού διαδόχου του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης – Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Μισθωτών (ΙΚΑ – ΕΤΑΜ), κατά της 11809/2017 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την πρωτόδικη απόφαση έγινε δεκτή προσφυγή της αναιρεσίβλητης κατά της …/…/22.9.2010 απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (ΤΔΕ) του Υποκαταστήματος ΙΚΑ – ΕΤΑΜ Πατησίων, ακυρώθηκε η απόφαση αυτή και αναπέμφθηκε η υπόθεση στον ΕΦΚΑ προκειμένου τα αρμόδια όργανα αυτού να αποφανθούν αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση κύριας σύνταξης λόγω γήρατος στην αναιρεσίβλητη κατ’ εφαρμογή της παρ. 14 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951. Με τις διατάξεις του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951 ορίστηκαν οι γενικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων του ΙΚΑ, καθώς και οι ειδικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης για ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων. Μία από τις κατηγορίες ασφαλισμένων των οποίων η συνταξιοδότηση ρυθμίζεται κατά τρόπο ειδικό είναι οι ασφαλισμένοι της παρ. 14 του πιο πάνω άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951, δηλαδή εργαζόμενοι, οι οποίοι λόγω της περιοχής όπου εργάζονταν ή λόγω του επαγγέλματος που ασκούσαν δεν είχαν υπαχθεί από την αρχή του εργασιακού τους βίου στην ασφάλιση του ΙΚΑ και, ως εκ τούτου, ευρίσκονται, πιθανώς, σε αδυναμία πραγματοποίησης των κατά τις πάγιες διατάξεις απαιτουμένων χρονικών προϋποθέσεων για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών για τη συνταξιοδότηση δυνάμει των ειδικών αυτών διατάξεων απαιτείται, οπωσδήποτε, πλην άλλων, και η πραγματοποίηση από τους εν λόγω ασφαλισμένους χιλίων τουλάχιστον ημερών εργασίας εντός της πενταετίας από της επέκτασης της ασφάλισης στην περιοχή ή στην επαγγελματική κατηγορία του μισθωτού. Ακολούθως, με το άρθρο 24 του ν. 2084/1992 θεσπίστηκαν κοινές για όλους τους ασφαλιστικούς φορείς γενικές και ειδικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των «νέων ασφαλισμένων», δηλαδή των προσώπων που υπήχθησαν για πρώτη φορά στην ασφάλιση οποιουδήποτε ασφαλιστικού φορέα ή στο Δημόσιο μετά την 1.1.1993. Δεν θεσπίστηκαν, όμως, ούτε με τον νόμο αυτόν ούτε με άλλο νομοθέτημα ρυθμίσεις για νέους ασφαλισμένους που εμπίπτουν στην ειδική κατηγορία της παρ. 14 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951. Ελλείψει δε σχετικών, κοινών για όλους τους ασφαλιστικούς φορείς, ρυθμίσεων, τα θέματα συνταξιοδότησης των «νέων ασφαλισμένων» που υπάγονται στην ασφάλιση του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ και ανήκουν στην ανωτέρω ειδική κατηγορία ρυθμίζονται από τις περί ΙΚΑ διατάξεις της παρ. 14 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951, δηλαδή τις ειδικές για την κατηγορία αυτή ρυθμίσεις της νομοθεσίας περί ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 43 του ν. 2084/1992. Ακολούθως, με τις διατάξεις του άρθρου 65 του ν. 2676/1999 και της 82/1999 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΑ η ασφάλιση του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ επεκτάθηκε από τις 10.6.1999 στην επαγγελματική κατηγορία των ιερόδουλων, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις διατάξεις αυτές. Ως εκ τούτου και σύμφωνα με τα παραπάνω, τα πρόσωπα της επαγγελματικής αυτής κατηγορίας που έχουν συμπληρώσει 1.000 ημέρες εργασίας πριν παρέλθει πενταετία από την επέκταση της ασφάλισης του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ στην κατηγορία αυτή συνταξιοδοτούνται με βάση τις μειωμένες χρονικές προϋποθέσεις που ορίζονται στην παρ. 14 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951.
Σύνδεσμος
ΣτΕ 1893/2022 Τμ.Α - Πλήρες κείμενο
