Πρόσφατη νομολογία
28 Μαΐ 2020
ΜΟΕφΘεσ 67-68/2020: Απόρριψη ισχυρισμών περί βρασμού ψυχικής ορμής και κατάστασης άμυνας. Καταδίκη για ανθρωποκτονία με πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση
Το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για τις πράξεις της ανθρωποκτονίας με πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, της οπλοχρησίας και οπλοφορίας, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό περί τέλεσης της πρώτης πράξης σε κατάσταση βρασμού ψυχικής ορμής (άρθρ. 299 παρ. 2 ΠΚ). Εν προκειμένω, το Δικαστήριο διέλαβε ότι ο κατηγορούμενος είχε προαποφασίσει σε ήρεμη ψυχική κατάσταση να αφαιρέσει τη ζωή των δύο θυμάτων του, πράγμα που είχε εκδηλώσει σε προηγούμενο χρόνο, με απειλές κατά της ζωής, με την επίδειξη της καραμπίνας του, καθώς επίσης με την πρόκληση επεισοδίων με απειλές και βιαιοπραγίες. Εξάλλου, λίγο πριν το συμβάν, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ετοίμασε τα όπλα που διέθετε, και δη το κυνηγετικό μαχαίρι και την καραμπίνα, που ήταν και τα δύο πρόσφορα για να επιφέρουν το θάνατο. Την καραμπίνα μάλιστα φρόντισε ψύχραιμα να έχει άμεσα στη διάθεσή του και την τοποθέτησε στο τραπέζι της πρασιάς της οικίας του, αφού προηγουμένως την έκρυψε κάτω από σεντόνι.
Επιπλέον, το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του κατηγορουμένου ότι βρισκόταν σε κατάσταση άμυνας (άρθρ. 22 ΠΚ). Έτσι, έκρινε ότι τα θύματα ήταν άοπλα και άρα δεν αποτελούσαν ενεργό απειλή, ούτε για τον ίδιο ούτε για τους οικείους του. Ειδικότερα, τα δύο θύματα δεν συμμετείχαν στην επίθεση κατά της συζύγου του κατηγορουμένου και στον ξυλοδαρμό του υιού του, ούτε εκδήλωσαν επιθετική διάθεση, παρά μόνο λεκτική σύγκρουση, ούτε και αποδείχθηκε στοιχείο που να αποτελεί προπομπό επικείμενης επίθεσης εκ μέρους. Άλλωστε, κατ’ αυτών που συμμετείχαν στην επίθεση και τον ξυλοδαρμό των οικείων του, ο κατηγορούμενος δεν φάνηκε να αντιδρά. Συνεπώς, στόχος του ήταν μόνον τα δύο θύματα, των οποίων είχε προαποφασίσει να αφαιρέσει τη ζωή. Επιπλέον, ειδικά ως προς το ένα εκ των θυμάτων, που εβλήθη εκ των όπισθεν καταδιωκόμενο από τον κατηγορούμενο, δεν καταλείπεται και για το λόγο αυτό περιθώριο ευδοκίμησης ισχυρισμού άμυνας.
Τέλος, απέρριψε τον ισχυρισμό αναγνώρισης ελαφρυντικών περιστάσεων (παρ. 2 εδ. α’, β’, γ’ και ε’ του άρθρου 84 ΠΚ), προεχόντως διότι δεν προβλήθηκαν πραγματικά περιστατικά για τη θεμελίωσή τους.
Σύνδεσμος
ΜΟΕφΘεσ 67-68/2020 - Πλήρες κείμενο
