ΑΠ 579/2015 Τμ. A1’

Προεδρεύων Αντιπρόεδρος: Γ. Χρυσικός
Εισηγητής: Γ. Λέκκας

Σύμβαση έργου. Εργοδότης είναι εκείνος, στο όνομα του οποίου συνάπτεται η σύμβαση έργου, και όχι αναγκαία ο κύριος του ακινήτου επί του οποίου εκτελείται το έργο ή το πρόσωπο που υποχρεούται να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ κατά το άρθρο 8 παρ. 1α ν. 2972/2001.

Νομικές διατάξεις: Άρθρο 8 παρ. 1α ν. 2972/2001.

Απόσπασμα

«… από την παραδεκτή επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου και ιδίως από τις διαλαμβανόμενες σ’ αυτό αναφορές ότι "...την 15-1-1996 συνάψαμε (οι ενάγοντες) με τον εναγόμενο (αναιρεσείοντα) σύμβαση έργου. Αντικείμενο της ήταν η εκπόνηση από αυτόν αρχιτεκτονικής μελέτης και η βάσει αυτής έκδοση οικοδομικής αδείας για την ανέγερση τριώροφης οικοδομής εμβαδού 426 τ.μ. πάνω σε οικόπεδο έκτασης 553 τ.μ. τμήμα του οποίου επιφανείας 150 τ.μ. ανήκε κατά κυριότητα στον καθένα από εμάς (ενάγοντες) κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, ενώ το υπόλοιπο των 403 τ.μ. ανήκε στην κυριότητα της μητέρας μας Α. Β. (στο όνομα της οποίας θα εκδίδετο η παραπάνω άδεια)", με βάση τις οποίες η προσβαλλομένη απόφαση δέχθηκε, κατά το στάδιο ερεύνης της νομικής βασιμότητας της αγωγής την κατάφαση συνδρομής της διαδικαστικής προϋποθέσεως της ενεργητικής νομιμοποιήσεως των εναγόντων - αναιρεσιβλήτων προς έγερση της κατά του αναιρεσείοντος ένδικης αγωγής, προκύπτει η ορθότητα της εξενεχθείσας σχετικής κρίσεως για την οποία, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, αρκεί η επίκληση του ενάγοντος ότι ο ίδιος και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα της καταγομένης προς κρίση εννόμου σχέσεως και στην ένδικη περίπτωση της συμβάσεως έργου, στην κατάρτιση της οποίας επικαλούνται ότι προέβησαν (υπό την ιδιότητα του εργοδότη) οι ίδιοι ενεργούντες ατομικά και όχι για λογαριασμό της μητέρας τους, δια της αναθέσεως στον εναγόμενο (αναιρεσείοντα) την έκδοση οικοδομικής αδείας επί ακινήτου της συνιδιοκτησίας αυτών και της μητέρας του. Η παραπάνω επίκληση εξαρκούσε για την, κατά το στάδιο ερεύνης της νομικής βασιμότητας της αγωγής, κατάφαση της συνδρομής της διαδικαστικής προϋποθέσεως της ενεργητικής νομιμοποιήσεως των εναγόντων - αναιρεσιβλήτων, (η οποία, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αποδείχθηκε και ουσιαστικά βάσιμη) την οποία δεν αναιρεί, όπως εσφαλμένως ισχυρίζεται με την προβαλλομένη αιτίαση ο αναιρεσείων - εναγόμενος, ούτε η επίκληση της εκδόσεως της οικοδομικής αδείας στο όνομα της μητέρας τους, ούτε η περαιτέρω διαλαμβανομένη στο αγωγικό δικόγραφο αναφορά ότι "συμφωνήσαμε με τη μητέρα μας ότι όλη η οικοδομή θα γινόταν αποκλειστικά με δικά μας (των εναγόντων) χρήματα συμμετέχοντες κατά 50%" καθόσον απ’ αυτές δεν προκύπτει ούτε ρητή ούτε συναγομένη εκ των περιστάσεων δήλωση καταρτίσεως της ένδικης συμβάσεως εκ μέρους των εναγόντων για λογαριασμό της μη διαδίκου μητέρας τους. Η κρίση δε αυτή δεν αναιρείται ούτε από τη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 1α ν. 2972/2001 "εκσυχρονισμός της οργάνωσης και λειτουργίας του ΙΚΑ" κατά την οποία "για τις οικοδομικές εργασίες που εκτελούνται από τον κύριο του έργου ή με τη μεσολάβηση τρίτων προσώπων (εργολάβων, υπεργολάβων) ως εργοδότης θεωρείται ο κύριος του κτίσματος που ανεγείρεται, συμπληρώνεται, μεταρρυθμίζεται, επισκευάζεται ή κατεδαφίζεται" καθόσον η ρύθμιση αυτή, προσδιορίζουσα, εννοιολογικά, την ιδιότητα του εργοδότη αναφορικά με την έναντι του ΙΚΑ υποχρέωση εκείνου που απασχολεί πρόσωπα υπαγόμενα στην ασφάλισή του (ΙΚΑ) προς υποβολή της από τη διάταξη του άρθρου 1 του ιδίου ως άνω νόμου προβλεπομένης Αναλυτικής Περιοδικής Δηλώσεως (Α.Π.Δ.), είναι ανεξάρτητη της κατ’ άρθρο 681 ΑΚ, στην οποία θεμελιώνεται η ένδικη αγωγή, ρυθμίσεως κατά την οποία η ιδιότητα του εργοδότη δεν προϋποθέτει κυριότητα επί του υπό εκτέλεση έργου, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αναιρεσείων».