Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία τυχόν ασκηθείσας έφεσης από τον Εισαγγελέα κατά αθωωτικής αποφάσεως (κατ’ άρθρ. 487 ΚΠΔ πριν την τροποποίησή του), αποτελεί τυπικό όρο του κύρους του ένδικου μέσου. Άλλως, θα πρέπει να μνημονεύονται τα αποδεικτικά μέσα που οδήγησαν τον Εισαγγελέα στην κρίση περί ενοχής, αλλά ταυτόχρονα να προκύπτει με τρόπο αναμφισβήτητο ότι ελήφθησαν υπόψη και συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα. Επιπλέον, θα πρέπει να αντικρούεται κάθε μερικότερη απαλλακτική νομική ή πραγματική παραδοχή της εκκαλουμένης απόφασης. Ειδικότερα, η έφεση κατά απαλλακτικής απόφασης για την πράξη της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, θα πρέπει να εμπεριέχει ειδική αιτιολογία ως προς τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της ενέργειας ή παράλειψης και του αποτελέσματος του θανάτου, όπως επίσης ως προς τον βαθμό αιτιότητας και το είδος της αμέλειας που βαραίνει τους κατηγορούμενους.
Στην προκειμένη περίπτωση, η πρωτόδικη απόφαση απάλλαξε τους κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, διότι ουδείς εξ’ αυτών όφειλε εκ της ιδιότητάς του να βρίσκεται εντός του χώρου του οινοποιείου κατά την εκτέλεση των εργασιών από τον θανόντα. Έτσι κρίθηκε ότι, ο Γενικός διευθυντής της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου δεν απαιτείτο να εποπτεύει τον θανόντα, ούτε παρέλειψε να προνοήσει για την προσήκουσα εκπαίδευσή του. Ομοίως, δεν απαιτείτο η παρουσία του προϊσταμένου παραγωγής, ούτε του χημικού, ή του τεχνικού ασφαλείας, ο οποίος έχει συμβουλευτικό κατά νόμο ρόλο στον εργοδότη. Οι δε έτεροι κατηγορούμενοι είχαν αποκλειστικά οικονομικά – διοικητικά καθήκοντα. Εξάλλου, ο θανών είχε την απαιτούμενη πολυετή εμπειρία και εκπαίδευση για να προβεί στον καθαρισμό των δεξαμενών μούστου με διάλυμα καυστικής ποτάσας, χωρίς να επιβάλλεται κατά νόμο η επίβλεψή του από έτερο εργαζόμενο. Μάλιστα, είχε στη διάθεσή του πρόχειρο αδιάβροχο εξοπλισμό, τον οποίο δεν χρησιμοποίησε, πιθανόν λόγω κεκτημένης ταχύτητας. Άλλωστε, με αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία επέρριψε υπερβολική ποσότητα καυστικής σόδας σε ελάχιστη ποσότητα νερού, δημιουργώντας υπερκορεσμένο από άποψη πυκνότητας διάλυμα καυστικού νατρίου, η θερμοκρασία του οποίου έφτασε τους 185°C, με αποτέλεσμα να διαρραγεί ακαριαία ο σωλήνας που διοχέτευε το διάλυμα και το καυστικό υγρό να τον κατακάψει, προκαλώντας τον θάνατό του και τη σωματική βλάβη των παρευρισκόμενων εργαζομένων.
Η ασκηθείσα έφεση από τον Εισαγγελέα, ουδεμία νομική ή πραγματική πλημμέλεια καταλογίζει στην εν λόγω απόφαση, αλλά απλώς παραθέτει μεμονωμένα αποδεικτικά στοιχεία, από τα οποία προκύπτει κατά τη γνώμη του η ενοχή των κατηγορουμένων και, συγκεκριμένα, ορισμένες ένορκες καταθέσεις που λήφθηκαν κατά την προδικασία, χωρίς να εξετασθούν κατά την ακροαματική διαδικασία. Επιπρόσθετα, δεν αιτιολογεί ποιο τελικώς είδος αμέλειας καταλογίζει στους κατηγορούμενους. Για τον λόγο αυτό, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την έφεση ως απαράδεκτη.