Οι ρυθμίσεις της Διεθνούς Σύμβασης του 1992, αναφορικά με την Αστική Ευθύνη για Ζημίες Ρύπανσης από Πετρέλαιο (Σύμβαση Ευθύνης 1992 – CLC), συμπληρώνονται από εκείνες της Διεθνούς Σύμβασης Κεφαλαίου του 1992, αναφορικά με την ίδρυση Διεθνούς Κεφαλαίου Αποζημίωσης Ζημιών Ρύπανσης από Πετρέλαιο («Σύμβαση Κεφαλαίου του 1992»). Με την Σύμβαση CLC, καθιερώθηκε, εκτός από τις αναφερόμενες εκεί εξαιρέσεις, αυστηρό σύστημα αντικειμενικής ευθύνης για εκείνον που προκαλεί ρύπανση της θάλασσας και θεσπίστηκε ρητή υποχρέωση αποκατάστασης της ζημίας ανεξάρτητα από την ύπαρξη υπαιτιότητάς του. Η ευθύνη, δε, του προαναφερόμενου Διεθνούς Κεφαλαίου (IOPCF) προς αποζημίωση είναι δευτερογενής σε σχέση με την πρωτογενή ευθύνη του κυρίου του πλοίου. Καλείται, μεταξύ άλλων, να καλύψει τα έξοδα αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημίας, στην περίπτωση που ο κύριος του πλοίου λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει, σύμφωνα με τη Σύμβαση Ευθύνης 1992, τους δικαιούχους.