Το δικαστήριο δέχτηκε τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής του Ελληνικού Δημοσίου επί ενεργητικής δωροδοκίας ιατρών για τη συνταγογράφηση φαρμάκων συγκεκριμένης εταιρείας, καθώς έκρινε ότι, στην περίπτωση αυτή η ηθική βλάβη του Δημοσίου είναι αυτονόητη και άμεση συνέπεια της αξιόποινης πράξης και δεν χρειάζεται να εξειδικεύεται στη σχετική δήλωση. Ειδικότερα, έκρινε ότι το Ελληνικό Δημόσιο είναι φορέας του πληττόμενου εν προκειμένω εννόμου αγαθού, δηλαδή της σύννομης, καθαρής, υγιούς, ακέραιης και εύρυθμης λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών, καθώς είναι άμεσος και προφανής ο κίνδυνος διαφθοράς ορισμένου υπαλλήλου από τον δράστη της δωροδοκίας και, περαιτέρω, του κλονισμού της εμπιστοσύνης των πολιτών.

Αντίθετα, αποβλήθηκε ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. που δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής για την ίδια πράξη, λόγω της ηθικής βλάβης που φέρεται να είχαν υποστεί προ της ιδρύσεώς του, τα ασφαλιστικά ταμεία που κατόπιν εντάχθηκαν σε αυτόν. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο διέλαβε ότι, το δικαίωμα χρηματικής ικανοποιήσεως για ηθική βλάβη είναι προσωποπαγές και η σχετική αξίωση δεν κληρονομείται, ούτε εκχωρείται, εκτός αν αναγνωρίστηκε με σύμβαση ή επιδόθηκε γι’ αυτήν αγωγή, ή αν υποβλήθηκε δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής πριν τη διαδοχή, όροι που δεν πληρούνταν εν προκειμένω.

Τέλος, το δικαστήριο εφάρμοσε τον εν επιδικία κυρωθέντα νέο ΠΚ ως επιεικέστερο και έπαυσε την ποινική δίωξη ένεκα παραγραφής.