Πρόσφατη νομολογία


16 Φεβ 2023

ΤρΔΠρΘεσ 29/2023: Απόρριψη αίτησης αναστολής κατά απόφασης που ανακαλεί άδεια παράτασης ωραρίου χρήσης μουσικής σε κατάστημα εστίασης

Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η αναστολή εκτέλεσης της 297/συν.26η/08.11.2022 απόφασης του Συμβουλίου της Α´ Δημοτικής Κοινότητας του καθ’ ου Δήμου, με την οποία ακυρώθηκε η 218/συν.17η/13.09.2022 απόφαση του ίδιου ως άνω οργάνου. Με την τελευταία αυτή πράξη είχε εγκριθεί η χορήγηση άδειας παράτασης ωραρίου χρήσης μουσικής (στερεοφωνικό συγκρότημα μικρής ισχύος και μουσικών οργάνων), ενιαύσιας ισχύος, εντός του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος [… (πλήρους γεύματος) ... (πρόχειρου γεύματος και ποτών)], με τον διακριτικό τίτλο «…», που διατηρεί η αιτούσα στην Θεσσαλονίκη, επί της οδού … αρ. ... Η αναστολή ζητήθηκε μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της με αριθμό και με χρονολογία κατάθεσης …/18.11.2022 προσφυγής, που άσκησε η ίδια εταιρία κατά της ανωτέρω πράξης, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Το Δικαστήριο εκτίμησε ότι οι προβαλλόμενοι με το δικόγραφο της προαναφερόμενης εκκρεμούς προσφυγής της αιτούσας λόγοι δεν παρίσταντο προδήλως βάσιμοι, κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 202 του ΚΔΔ, καθ’ όσον δεν βασίζονταν σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, για τη διερεύνηση, δε, της βασιμότητάς τους απαιτείται ενδελεχής έρευνα του νομικού και πραγματικού μέρους της υπόθεσης, η οποία δεν προσιδίαζε σε διαδικασία προσωρινής δικαστικής προστασίας, που έχει εξ αντικειμένου τον χαρακτήρα του επείγοντος. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι η επικαλούμενη βλάβη, ως οικονομική, ήταν, κατ’ αρχήν, επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της προσφυγής, και, πάντως, από το προσκομιζόμενο αποδεικτικό υλικό, δεν προέκυψε ότι συνέτρεχαν ειδικές περιστάσεις, ως εκ των οποίων η οικονομική επιβάρυνση της αιτούσας από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, θα είχε ως συνέπεια τον ισχυρό κλονισμό της, που θα δικαιολογούσε την χορήγηση της αιτούμενης. Και τούτο, λαμβανομένων, ιδίως, υπόψη ότι: α) η αιτούσα δεν προσκόμισε επαρκή οικονομικά και φορολογικά στοιχεία (όπως ενδεικτικώς βεβαίωση δηλωθείσας περιουσιακής κατάστασης, περιοδική δήλωση ΦΠΑ του πρώτου διμήνου λειτουργίας της, στοιχεία κίνησης τραπεζικών λογαριασμών, εκ των οποίων να προκύπτουν τα χρηματικά διαθέσιμα της επιχείρησης, στοιχεία για την ύπαρξη τυχόν ληξιπρόθεσμων οφειλών της προς τρίτους κλπ), ώστε να διαμορφωθεί από το Δικαστήριο πλήρης εικόνα της τρέχουσας συνολικής οικονομικής και εν γένει περιουσιακής της κατάστασης και να διαπιστωθεί εντεύθεν η ενδεχόμενη έλλειψη ταμειακής ρευστότητας, β) η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, ναι μεν θα επέφερε μείωση του ωραρίου λειτουργίας της επιχείρησης με τη χρήση μουσικής ή μουσικών οργάνων και, συνακόλουθα, τον ενδεχόμενο περιορισμό της πελατείας του επίδικου καταστήματος, πλην, όμως, δεν θα είχε ως συνέπεια τη διακοπή της λειτουργίας του, και γ) σε κάθε περίπτωση, η επικαλούμενη από την αιτούσα ζημία, συνιστάμενη στην απώλεια σημαντικών εσόδων, παρίστατο ενδεχόμενη και υποθετική. Ενόψει τούτων και συνεκτιμωμένων των λόγων δημοσίου συμφέροντος, που συνέτρεχαν εν προκειμένω και ανάγονταν, αφενός μεν, στη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και στη διασφάλιση της συμμόρφωσης των εκμεταλλευόμενων καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος προς τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας που αφορούν στους όρους λειτουργίας των τελευταίων και, ειδικότερα, στην τήρηση του νομίμου ωραρίου λειτουργίας μουσικής και στην εν γένει χρήση μουσικής στα καταστήματα αυτά, αφετέρου δε, στην προστασία της υγείας των περιοίκων από την ηχορύπανση και τη διατάραξη της κοινής ησυχίας τους, λόγοι, οι οποίοι κρίθηκε ότι παρίσταντο, εν προκειμένω, ιδιαιτέρως επιτακτικοί, δοθέντος ότι αιτιολογικό έρεισμα της προσβαλλόμενης πράξης αποτέλεσε η …/25.10.2022 αίτηση-διαμαρτυρία δεκατεσσάρων (14) συνολικά περιοίκων, στην οποία οι τελευταίοι ανέφεραν ότι από τη λειτουργία του επίδικου καταστήματος διαταρασσόταν συστηματικά η κοινή ησυχία και ηρεμία τους, καθώς η, εκπεμπόμενη ακόμη και σε ώρες κοινής ησυχίας, μουσική ήταν υψηλής έντασης, προκαλώντας σ’ αυτούς συνεχή ενόχληση και έντονη δυσφορία και καθιστώντας τις συνθήκες διαβίωσής τους στην επίμαχη οικοδομή ανυπόφορες, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή της κρινόμενης αίτησης θα ήταν σοβαρότερες από την ωφέλεια της αιτούσας, κατ’ άρθρο 202 παρ. 3 εδ. β΄ του ΚΔΔ. Ως εκ τούτου, η αίτηση αναστολής απορρίφθηκε.


Σύνδεσμος

ΤρΔΠρΘεσ 29/2023 - Πλήρες κείμενο »