Σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2244/1994, για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού ηλεκτροπαραγωγής απαιτούνται άδειες εγκαταστάσεως και λειτουργίας που χορηγούνται με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας (ήδη Ανάπτυξης). Προκειμένου δε να χορηγηθεί η άδεια εγκατάστασης, απαιτείται, μεταξύ άλλων, και η εξέταση και εκτίμηση των περιβαλλοντικών και άλλων επιπτώσεων από την εγκατάσταση σταθμού στην πέριξ αυτού περιοχή, η εκτίμηση δε αυτή γίνεται, καταρχήν, κατά το στάδιο της εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων εγκαταστάσεως και λειτουργίας του, που γίνεται σύμφωνα με τους ορισμούς των διατάξεων του ν. 1650/1986 και των κανονιστικών αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότησή του, χωρίς δεσμεύσεις από το γεγονός ότι έχει ήδη εκδοθεί η άδεια παραγωγής. Περαιτέρω, και δεδομένου ότι ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής κατατάσσεται στην πρώτη κατηγορία έργων, για την έκδοση άδειας εγκατάστασης απαιτείται η κατάρτιση και η υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.), καθώς και η έκδοση αποφάσεως με την οποία εγκρίνονται η περιβαλλοντικοί όροι (Ε.Π.Ο.). Σύμφωνα δε με τις διατάξεις του ν. 1650/1986, όπως ίσχυε τον κρίσιμο χρόνο, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων γίνεται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του συναρμόδιου Υπουργού. Η αρμοδιότητα για την έκδοση απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων καθορίζεται από τον κύκλο αρμοδιοτήτων κάθε υπουργού και προσδιορίζεται με βάση τη φύση και το αντικείμενο του έργου. Εξάλλου, τόσο η εκτίμηση της ανάγκης υποβολής παρατηρήσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες στην Μ.Π.Ε., όσο και το ποιες υπηρεσίες είναι σκόπιμο να προβούν στη διατύπωσή τους, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας υπηρεσίας περιβάλλοντος του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και, ως εκ τούτου, δεν θεσπίζεται ουσιώδης τύπος της διαδικασίας. Παράλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 10 ν. 3028/2002, προκειμένου να εκτελεσθεί οποιοδήποτε έργο επί ή πλησίον αρχαίων, απαιτείται εγκριτική απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού. Έτσι θεσπίζονται δύο εκ παραλλήλου ισχύουσες διαδικασίες, μεταξύ των οποίων δεν υφίσταται χρονική ιεράρχηση και, επομένως, δεν είναι από τον νόμο υποχρεωτική η τήρηση ορισμένης σειράς κατά την έκδοση τους. Εν προκειμένω, δεδομένου ότι: α) οι αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, καθώς και οι αντίστοιχες άδειες εγκατάστασης, δεν κρίνονται παράνομες, β) εν πάση περιπτώσει, η ματαίωση υλοποίησης του έργου, εκ της οποίας προέρχεται η ζημία που φέρεται ότι υπέστη η ενάγουσα, δεν συνδέεται αιτιωδώς με τις ανωτέρω πράξεις, αλλά με τη μη ολοκλήρωση της διαδικασίας του άρθρου 10 παρ. 3 του ν. 3028/2002 (έγκριση των εργασιών από το Υπουργείο Πολιτισμού, πλήρωση των σχετικών όρων), γ) η ενάγουσα δεν προέβαλε λόγους κατά πράξεων ή παραλείψεων που εντάσσονται στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής και δ) οι λόγοι περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, οι οποίοι εμμέσως θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι αφορούν και τις πράξεις αυτές, κρίθηκαν απορριπτέοι, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 105 του ΕισΝΑΚ περί ευθύνης του Δημοσίου και, επομένως, υποχρέωση του τελευταίου για αποζημίωση της ενάγουσας.