Η Διοίκηση, κατά την εξέταση αιτήματος χορηγήσεως θεωρήσεως εισόδου προς το σκοπό της οικογενειακής επανενώσεως, όχι μόνο δύναται, αλλά οφείλει να διερευνήσει με κάθε πρόσφορο μέσο την πλήρωση των ουσιαστικών προϋποθέσεων του τελεσθέντος στην αλλοδαπή γάμου και να εκφέρει ειδικώς αιτιολογημένη κρίση για τη συμφωνία του με τις εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις και την εγκυρότητα αυτού υπό το φως των κανόνων δημοσίας τάξεως. Τούτο δε, δεν συνιστά υπέρβαση ή παράβαση των εκ του νόμου προβλεπόμενων αρμοδιοτήτων των οργάνων της Διοικήσεως, δοθέντος ότι ο επικαλούμενος γάμος με Έλληνα ή Ελληνίδα υπήκοο, ανεξαρτήτως της νομιμότητάς του βάσει του δικαίου του τόπου τελέσεώς του ή του δικαίου της ιθαγένειας του αλλοδαπού συζύγου, τελεί πάντοτε υπό την επιφύλαξη της συμφωνίας του με τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του Αστικού Κώδικα, η δε ύπαρξη εγκύρου και νόμιμου γάμου, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, συνιστά αντικειμενική προϋπόθεση, τασσόμενη εκ του μεταναστευτικού νόμου, για την ικανοποίηση του υποβληθέντος αιτήματος. Στην περίπτωση κατά την οποία ο τελεσθείς στην αλλοδαπή γάμος δεν έχει ήδη αναγνωρισθεί με την επικύρωσή του από τα αρμόδια εθνικά διοικητικά όργανα, δεν δύναται να έχει προηγηθεί απόφαση πολιτικού δικαστηρίου περί ακυρώσεως ή λύσεως του γάμου, ώστε να νοηθεί υποκατάσταση της Διοικήσεως στο ρόλο της Δικαστικής εξουσίας. Εν προκειμένω, η απόρριψη από την Διοίκηση του αιτήματος χορηγήσεως θεωρήσεως εισόδου για λόγους οικογενειακής επανενώσεως ερείδεται στη δήλωση του αιτούντος στα πλαίσια της συνεντεύξεώς του περί τελέσεως γάμου με Ελληνίδα υπήκοο, με την οποία συνδέεται με τέταρτο (4ο) βαθμό συγγένειας. Ενόψει δε του ότι η ανωτέρω δήλωση δεν αμφισβητείται με το κρινόμενο δικόγραφο, από κανένα δε προσκομισθέν ενώπιον της Διοικήσεως δημόσιο έγγραφο, το οποίο παράγει πλήρη απόδειξη, δεν προκύπτει ότι ο τελεσθείς στην πόλη Φαϊζάλ της Λαχώρης γάμος έχει αναγνωρισθεί και επικυρωθεί από τις αρμόδιες εθνικές διοικητικές αρχές, νομίμως η Διοίκηση προέβη στην εξέταση της συμφωνίας του τελεσθέντος στην αλλοδαπή γάμου με τις εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού δικαίου και όχι σε κρίση περί της νομιμότητάς του γάμου, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αιτών. Εξάλλου, τα προσκομισθέντα, το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, πιστοποιητικά, εφόσον δεν είχαν τεθεί υπ’ όψιν της Διοικήσεως, δεν συνεκτιμώνται και δεν κλονίζουν την αιτιολογία της προσβαλλομένης. Με τα δεδομένα αυτά, η προσβαλλόμενη πράξη εξεδόθη κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, παρίσταται δε πλήρως και νομίμως αιτιολογημένη. Τέλος, ενόψει του ότι η Διοίκηση ενεργεί κατά δέσμια αρμοδιότητα, και όχι κατ’ ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας, σε περίπτωση μη πληρώσεως των εκ του νόμου τασσόμενων αντικειμενικών προϋποθέσεων, υποχρεούται να εκδώσει απορριπτική του αιτήματος απόφαση και δεν μπορεί, ως εκ τούτου, να τεθεί θέμα παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου.