11 Φεβ 2020
Η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 2065/1992 (άρθρο 84 παρ. 1 του παλαιού Κ.Φ.Ε.) που καθιέρωσε πενταετή παραγραφή των δικαιωμάτων του δημοσίου για την κοινοποίηση φύλλων ελέγχου και πράξεων επιβολής του φόρου εφαρμόζεται σε υποθέσεις των οικονομικών ετών 1996 (χρήση 1995) και μετά, ενώ για υποθέσεις των χρήσεων 1989 έως και 1994 (οικονομικών ετών 1990 έως 1995) ισχύει η δεκαετής προθεσμία παραγραφής του άρθρου 68 του ν.δ. 3323/1995, όπως ισχύει, η οποία αρχίζει από το τέλος του αντίστοιχου οικονομικού έτους 1990 έως και 1995. Εν προκειμένω, για την ένδικη χρήση (1994) ισχύει η δεκαετής προθεσμία παραγραφής του άρθρου 68 του ν.δ. 3323/1955. Ομοίου περιεχομένου διατάξεις με αυτές των άρθρων 34 παρ. 4 του π.δ. 186/1992 και 68 παρ. 5 του ν.δ. 3323/1955, θεσπίσθηκαν με τις νεότερες διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 5 του ν. 2523/1997 και 84 παρ. 6 του ν. 2238/1994 (παλαιός Κ.Φ.Ε.), στις οποίες ορίζονται αντιστοίχως τα εξής: «Οι διατάξεις περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για την ενέργεια αρχικής ή συμπληρωματικής φορολογικής εγγραφής στην κύρια φορολογία εφαρμόζονται ανάλογα και για την επιβολή των προστίμων. Η προθεσμία αρχίζει από τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου που έπεται εκείνης, στην οποία αφορά η παράβαση. Στα πρόστιμα του Κ.Β.Σ. ως και σε άλλα πρόστιμα που δεν συνδέονται με αντίστοιχη φορολογία, ως κύρια φορολογία νοείται η φορολογία εισοδήματος» και «Αν το φύλλο ελέγχου ακυρωθεί για τυπικούς λόγους με απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, η οποία κοινοποιείται στον αρμόδιο προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας το τελευταίο έτος της παραγραφής του ή μετά τη συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφης, ο προϊστάμενος της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας μπορεί να εκδώσει και να κοινοποιήσει νέο φύλλο ελέγχου μέσα σε ένα (1) έτος από την κοινοποίηση της απόφασης». Σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ, οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 84 του παλαιού Κ.Φ.Ε., οι οποίες προβλέπουν ενιαύσια προθεσμία από την κοινοποίηση προς τον Προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας της δικαστικής απόφασης, με την οποία ακυρώνεται για τυπικούς λόγους πράξη επιβολής φόρου εισοδήματος, για να εκδώσει και κοινοποιήσει νέα πράξη επιβολής φόρου και οι οποίες έχουν ίδιο περιεχόμενο με τις διατάξεις του άρθρου 68 παρ. 5 του ν.δ. 3323/1955, ρυθμίζουν το σχετικό ζήτημα ειδικά και εξαντλητικά και δεν καταλείπουν, αναφορικά με αυτό, έδαφος εφαρμογής διατάξεων άλλων νομοθετημάτων, όπως του άρθρου 87 παρ. 4 του ν. 2362/1995.