Από τις 29.3.2002, οπότε δημοσιεύθηκε η 751/2002 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία καθορίστηκε η προσωρινή τιμή μονάδας της οφειλόμενης αποζημίωσης για την ένδικη ρυμοτομική απαλλοτρίωση, παρήλθε χρονικό διάστημα ενός και ημίσεος έτους, το οποίο έληξε στις 29.9.2003, χωρίς ο υπόχρεος για την καταβολή της αποζημίωσης Δήμος Περιστερίου να την καταβάλει στην προσφεύγουσα ή να προβεί σε παρακατάθεσή της στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να δημοσιεύσει στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης το οικείο ειδοποιητήριο παρακατάθεσης, δηλαδή παρήλθε η ανωτέρω συνταγματικά οριζόμενη προθεσμία χωρίς να συντελεστεί η απαλλοτρίωση. Επομένως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 11 παρ.3 του Κ.Α.Α.Α., η οποία, λόγω της συντέλεσης της κρίσιμης εν προκειμένω παράλειψης μετά τις 7.5.2001- οπότε τέθηκε σε ισχύ ο Κώδικας αυτός-, είναι εφαρμοστέα στην προκείμενη περίπτωση, η εν λόγω απαλλοτρίωση έχει αυτοδικαίως αρθεί από τις 29.3.2002. Άλλωστε, τυχόν άρση της ένδικης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, η οποία αφορά τη δημιουργία εγκεκριμένης οδού, δεν συνεπάγεται περιβαλλοντική υποβάθμιση, ούτε θα αποβεί καταστροφική για την πολεοδομική συγκρότηση της περιοχής. Περαιτέρω, από τις συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 17 και 24 συνάγεται ότι η αναγκαστική αφαίρεση ορισμένης ιδιοκτησίας από τον ιδιοκτήτη της επιτρέπεται από το Σύνταγμα για την ικανοποίηση δημόσιας ωφέλειας, όπως είναι, κατεξοχήν, η δημιουργία βιώσιμων πόλεων με τους αναγκαίους κοινόχρηστους χώρους και πράσινο, τηρουμένων, όμως, των συνταγματικών εγγυήσεων της ιδιοκτησίας, αφού, υπό την αντίθετη εκδοχή, θα καλείτο ο ιδιοκτήτης της αναγκαίας για τη δημιουργία των χώρων αυτών έκτασης να επωμισθεί, μόνος αυτός, το βάρος της δημιουργίας τους κατά παράβαση όχι μόνο των συνταγματικών διατάξεων περί προστασίας της ιδιοκτησίας, αλλά και της συνταγματικής αρχής της ισότητας. Κατόπιν τούτων, και δεδομένου ότι μέχρι την άσκηση της κρινόμενης προσφυγής (7.10.2013) είχε παρέλθει η προθεσμία των τεσσάρων (4) μηνών από τις 29.9.2003, οπότε ήρθη αυτοδικαίως η ένδικη απαλλοτρίωση, χωρίς η Διοίκηση να εκδώσει εντός της εν λόγω τετράμηνης προθεσμίας, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 11 παρ.3 του Κ.Α.Α.Α., βεβαιωτική πράξη για την επελθούσα αυτοδίκαιη άρση, το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση προσφυγή και να ακυρωθεί η ως άνω συντελεσθείσα παράλειψη, και να βεβαιωθεί, περαιτέρω, με την παρούσα απόφαση, η επελθούσα αυτοδίκαιη άρση της ένδικης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης.