Ο προσφεύγων, υπεύθυνος των φαρμακείων με την επωνυμία «…», ζητεί την ακύρωση της απόρριψης, η οποία τεκμαίρεται λόγω παρόδου της νόμιμης προθεσμίας προς απάντηση, της ενδικοφανούς προσφυγής που άσκησε ο ίδιος κατά απόφασης του Γενικού Επιθεωρητή της Υπηρεσίας Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., με την οποία του είχε επιβληθεί χρηματικό πρόστιμο και ποινή οριστικής καταγγελίας της σύμβασης μονομερώς από την πλευρά του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και αποκλεισμός από κάθε μελλοντική συνεργασία με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Ο Ν. 4412/2016 προβλέπει ότι οι διαφορές που προκύπτουν μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών από τη σύμβαση προμήθειας ή παροχής υπηρεσιών, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της σύμβασης ως διοικητικής ή ως ιδιωτικού δικαίου, επιλύεται με την άσκηση προσφυγής ή αγωγής στο Διοικητικό Εφετείο της Περιφέρειας, στην οποία εκτελείται η σύμβαση, ενώ δεν επιτρέπεται παρέκταση αρμοδιότητας. Η συγκεκριμένη διάταξη (άρθρο 205Α) καλύπτει και διοικητικές συμβάσεις προμήθειας συναφθείσες πριν από τον χρόνο έναρξης ισχύος του Ν. 4412/2016 και εφαρμόζεται ως ισχύουσα κατά τον χρόνο συζήτησης της ένδικης υπόθεσης, ανεξάρτητα από τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση προσφυγής. Δεδομένου ότι η κρινόμενη διαφορά ανέκυψε στο πλαίσιο εκτέλεσης σύμβασης, η οποία υπογράφηκε μεν πριν την ισχύ του Ν. 4412/2016, η συζήτηση, όμως, έλαβε χώρα μετά την 1.7.2019, το Δικαστήριο σημείωσε ότι για κάθε διαφορά που προκύπτει από σύμβαση προμήθειας, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα της ως διοικητικής ή ιδιωτικού δικαίου, κατά τόπον αρμόδιο είναι το διοικητικό εφετείο της περιφέρειας όπου εκτελείται η σύμβαση, όπως εν προκειμένω το Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής. Το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι κατά τόπον αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής.