Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες, Πλοίαρχοι Ειδικοτήτων εν αποστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού, ζήτησαν να ακυρωθούν: α) οι Φ.457.2/33/215949/ Σ.1338/18.2.2020,Φ.457.2/39/215957/Σ.1344/18.2.2020, Φ.457.2.12/215875/ Σ.1313/18.2.2020 αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, με τις οποίες απορρίφθηκαν ως αβάσιμες, αντιστοίχως, οι από 24.5.2019, 22.5.2019 και 23.5.2019 αιτήσεις θεραπείας που υπέβαλαν ο πρώτος, δεύτερος και τρίτος εξ αυτών, αντιστοίχως, κατά της μη θέσης τους «Εκτός Οργανικών Θέσεων» με τη Φ.416.43/9/222727/Σ.3270/13.5.2020 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και, τελικώς, τα όμοια αιτήματά τους να τεθούν «Εκτός Οργανικών Θέσεων», με βάση την 165/31.25.11.2019 επικαιροποιημένη γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου Κρίσεων περί της μη ύπαρξης υπηρεσιακών αναγκών προς τούτο, β) το από 9.8.2019 προεδρικό διάταγμα, κατά το μέρος με το οποίο τέθηκαν σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία, λόγω συμπλήρωσης 35ετούς υπηρεσίας, γ) η Φ.416.43/9/222727/Σ.3270/ 13.5.2020 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, με αντικείμενο τη «Θέση Εκτός Οργανικών Θέσεων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού», κατά το μέρος που δεν τους περιλαμβάνει, δ) η 165/31.25.11.2019 απόφαση της Ολομέλειας του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου Κρίσεων, με την οποία, κατόπιν εξέτασης των αιτήσεων θεραπείας περισσότερων αξιωματικών που δεν είχαν τεθεί «Εκτός Οργανικών Θέσεων» με την υπό στοιχείο γ΄ απόφαση, παρασχέθηκε θετική γνώμη, υπέρ της επαναφοράς στην ενεργό υπηρεσία και θέσης «Εκτός Οργανικών Θέσεων» των περιλαμβανόμενων στον συνημμένο σε αυτή πίνακα Α΄ αξιωματικών «για κάλυψη αυξημένων υπηρεσιακών αναγκών» και, ακολούθως, αρνητική γνώμη, κατά της παραμονής των περιλαμβανόμενων στον συνημμένο σε αυτή πίνακα Β΄ αξιωματικών, μεταξύ δε αυτών και των ίδιων, «λόγω μη ύπαρξης περαιτέρω υπηρεσιακών αναγκών», και ε) η 9/3.4.2019 απόφαση του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου Κρίσεων (ΑΝΣΚ), κατά το μέρος που, κατά την τακτική τους κρίση, ως Αντιπλοίαρχοι, για το έτος 2019-2020, κρίθηκαν αποστρατευτέοι ως «ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους», λόγω συμπλήρωσης 35ετούς υπηρεσίας». Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι αιτούντες παραδεκτώς ομοδικούσαν, εφόσον προέβαλαν κοινούς λόγους στηριζόμενους επί κοινής νομικής και πραγματικής αιτίας και ότι οι παραδεκτώς προσβαλλόμενες ατομικές διοικητικές πράξεις ήταν συναφείς μεταξύ τους, καθώς στηρίζονταν στην ίδια νομική και στην ίδια κατά τα ουσιώδη στοιχεία πραγματική βάση. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι στα δύο γνωμοδοτικά πρακτικά του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου, που αποτελούν την κοινή αιτιολογική βάση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, αναφέρεται, κατά τρόπο γενικό και αόριστο, ότι το Συμβούλιο έλαβε υπόψη «τα στοιχεία των ατομικών φακέλων των αξιωματικών και τις υπηρεσιακές ανάγκες» (στο πρώτο) και «τα στοιχεία των ατομικών φακέλων των αξιωματικών και τις αυξημένες υπηρεσιακές ανάγκες» (στο δεύτερο), ενώ δεν παρατίθενται, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, οι υπηρεσιακές ανάγκες που διαπιστώθηκαν αρχικώς (με το πρώτο) και οι αυξημένες υπηρεσιακές ανάγκες που διαγνώστηκαν ακολούθως (με το δεύτερο), ούτε και τα προσόντα που προτάσσονται ως αναγκαία για την εξυπηρέτησή τους. Επίσης, η μεν θετική γνώμη για έκαστο των παραμενόντων στην ενεργό υπηρεσία παρέχεται «για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών», χωρίς ειδικότερο προσδιορισμό των αναγκών αυτών, και για «την τοποθέτηση εκάστου στην έναντι αυτού αναγραφόμενη Υπηρεσία», χωρίς συσχέτιση των αναγκών της Υπηρεσίας αυτής με τα προσόντα του τοποθετούμενου αξιωματικού, η δε αρνητική γνώμη για έκαστο των μη παραμενόντων στην ενεργό υπηρεσία και, επομένως, και των αιτούντων έχει ως μόνη βάση την κάλυψη των υπαρχουσών υπηρεσιακών αναγκών από τους ανωτέρω αξιωματικούς και, εξ αντιδιαστολής, την έλλειψη περαιτέρω υπηρεσιακών αναγκών προς εξυπηρέτηση από τους λοιπούς υποψηφίους, χωρίς, όμως, κατά τα ανωτέρω, να προκύπτει με σαφήνεια ποιες είναι οι υπηρεσιακές ανάγκες που ήδη καλύφθηκαν και, συνακόλουθα, εξέλιπαν. Ενόψει τούτων, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, περί μη ύπαρξης υπηρεσιακών αναγκών που να δικαιολογούν τη διατήρηση των αιτούντων στην ενεργό υπηρεσία ως «Εκτός Οργανικών Θέσεων» αξιωματικών, δεν παρίσταντο νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένες. Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση και ανέπεμψε την υπόθεση στη Διοίκηση για νέα νόμιμη κρίση.