Με την κρινόμενη έφεση επιδιώκεται η εξαφάνιση, άλλως η μεταρρύθμιση, της απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, δυνάμει της οποίας απερρίφθη προσφυγή της εκκαλούσας με την οποία ζητούσε την ακύρωση της υπ’ αριθ. .../2016 απόφασης του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου Οδοντιάτρων. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του «Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής» επέβαλε εις βάρος της εκκαλούσας πειθαρχική ποινή προσωρινής παύσης εξάσκησης του οδοντιατρικού επαγγέλματος για διάστημα δύο μηνών, όπως επίσης και πρόστιμο ύψους 2.000,00 ευρώ ένεκα παράβασης των διατάξεων του Κώδικα Οδοντιατρικής Δεοντολογίας. Ειδικότερες προϋποθέσεις για τη νόμιμη λειτουργία ιδιωτικού οδοντιατρείου συνιστούν η προηγούμενη αναγγελία έναρξης της λειτουργίας του στον οικείο Οδοντιατρικό Σύλλογο και η υποβολή όλων των προβλεπόμενων δικαιολογητικών, προκειμένου η αρμόδια Επιτροπή του Οδοντιατρικού Συλλόγου, ύστερα από επιτόπιο έλεγχο, να διαπιστώσει αν συντρέχουν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για τη νόμιμη λειτουργία του. Εν προκειμένω, στις 21.1.2015 υποβλήθηκε στον Οδοντιατρικό Σύλλογο Αττικής καταγγελία, σύμφωνα με την οποία, η καταγγέλλουσα επισκέφθηκε την εκκαλούσα στο οδοντιατρείο που αυτή διατηρούσε στην Αθήνα, για την πραγματοποίηση ιατρικού ραντεβού και τη χορήγηση σχετικής θεραπείας. Στο πλαίσιο των συναντήσεων που διενεργήθηκαν, η καταγγέλλουσα, στην προτελευταία επίσκεψη στο οδοντιατρείο, κατέβαλε προκαταβολικά το ποσό των 100,00 ευρώ για τοποθέτηση θήκης, η οποία ωστόσο δεν τοποθετήθηκε λόγω διαφωνιών ως προς την ορθή εκτέλεση των συμφωνηθεισών εργασιών, ενώ το ποσό δεν της επιστράφηκε, παρά τη μη εκτέλεση της εργασίας. Κατά της απόφασης του Α.Π.Σ.Ο., η εκκαλούσα άσκησε προσφυγή ζητώντας την ακύρωσή της. Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι στοιχειοθετείται η αντιδεοντολογική συμπεριφορά που αποδόθηκε στην οδοντίατρο με το από 20.4.2016 κατηγορητήριο του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής και ότι η απόφαση του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου Οδοντιάτρων, ορθά ερμήνευσε το νόμο και επιμελώς εκτίμησε τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, απορρίπτοντας την προσφυγή. Η εκκαλούσα διατηρούσε χώρο παροχής οδοντιατρικών υπηρεσιών σε διεύθυνση, την οποία δεν είχε δηλώσει ως επαγγελματική της εγκατάσταση, ενώ συγχρόνως δεν διέθετε την απαιτούμενη, για τον σκοπό αυτόν, νόμιμη άδεια, απορριπτομένων από το Δικαστήριο των ισχυρισμών περί άγνοιας του νόμου, περί προσωρινής δραστηριοποίησής της στον χώρο αυτό και περί έλλειψης δόλου ή προσωπικού οφέλους. Μάλιστα, η προπεριγραφόμενη επαγγελματική συμπεριφορά της εκκαλούσας οδοντιάτρου, συνιστάμενη στη λήψη αμοιβής για οδοντιατρικές εργασίες που δεν εκτελέσθηκαν και στην παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών σε οδοντιατρείο για το οποίο δεν είχε γίνει αναγγελία έναρξης λειτουργίας, αποτελεί συμπεριφορά που θίγει το κύρος και την αξιοπρέπεια του οδοντιατρικού επαγγέλματος. Τέλος, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι επιβληθείσες κυρώσεις είναι εύλογες και προσήκουσες, μη παραβιάζοντας την αρχή της αναλογικότητας, και απέρριψε την έφεση.