Με την κρινόμενη προσφυγή η προσφεύγουσα ανώνυμη εταιρεία ζήτησε την ακύρωση, άλλως την τροποποίηση, της υπ’ αριθ. 343/25.11.2020 απόφασης της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), δυνάμει της οποίας είχε επιβληθεί στην ίδια, ως διοικητική κύρωση, το χρηματικό πρόστιμο των 20.000,00 ευρώ, ένεκα παράβασης της κείμενης νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών, με την παράλειψη εφαρμογής μέτρων για την προστασία του απορρήτου της ελεύθερης επικοινωνίας από τη σύνδεση της καταγγέλουσας ως προς τις εισερχόμενες και τις εξερχόμενες κλήσεις κατά τον χρόνο που μεσολάβησε από την αναγγελία της βλάβης στη σύνδεσή της έως την αποκατάσταση αυτής. Από τις διατάξεις των άρθρων 19 §§ 1, 2 Συντ., 1 Ν. 3115/2003, 4 Ν. 3471/2006 και 2, 3 και 11 Ν. 3674/2008 συνάγεται η υποχρέωση του παρόχου τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να διασφαλίζει αποτελεσματικά το απόρρητο των επικοινωνιών και, συνεπώς, η παραβίασή του επισύρει τις προβλεπόμενες στο άρθρο 11 του Ν. 3115/2003 διοικητικές κυρώσεις, έστω και αν ο πάροχος έχει προβεί σε κάποιες ενέργειες για τη διασφάλιση του απορρήτου και την αποτροπή των παραβιάσεων, όταν παρά ταύτα οι τελευταίες αποδεικνύονται, κατ’ αποτέλεσμα, ανεπαρκείς. Το Δικαστήριο, δέχτηκε ότι ο πάροχος υποχρεούται να εξασφαλίζει το απόρρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών που παρέχονται στο κοινό και να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα ώστε να προστατεύσει το απόρρητο της ελεύθερης επικοινωνίας όταν συντρέχει περίπτωση διακινδύνευσης αυτού, καθώς και ότι εν προκειμένω, παρά τη διακινδύνευση του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών της καταγγέλουσας, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε (ούτε κατά τον έλεγχο, ούτε και κατά τη διαδικασία ακρόασης ενώπιον της καθ’ ης η προσφυγή) ότι έλαβε μέτρα για την προστασία αυτής ως προς τις εισερχόμενες κλήσεις της. Επιπρόσθετα, έκρινε ότι υπέπεσε σε παράβαση της νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών και κατά συνέπεια ορθώς επιβλήθηκε σε εκείνη, κύρωση από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 11 του Ν. 3674/2008. Ενόψει δε του ότι η παράβαση αυτή έλαβε χώρα στο παρελθόν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ώστε να μην είναι δυνατό να λάβει χώρα σύσταση για συμμόρφωση και να ταχθεί προθεσμία με προειδοποίηση επιβολής προστίμου σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ορθώς επιβλήθηκε το ένδικο πρόστιμο, το οποίο, ως το μικρότερο δυνάμενο να επιβληθεί, αφενός μεν, δεν επιδέχεται περαιτέρω μείωση, αφετέρου δε, δεν αντίκειται στις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Σε κάθε όμως περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη πράξη, για την επιβολή του εν λόγω προστίμου σταθμίσθηκε, αφενός, η βαρύτητα της παράβασης στην οποία υπέπεσε η προσφεύγουσα σχετικά με την παραβίαση του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας της καταγγέλλουσας, και, αφετέρου, η μη λήψη εκ μέρους της επαρκών μέτρων ασφαλείας για την προστασία του ανωτέρω απορρήτου. Το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή.