Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η ακύρωση: α) της …/26.11.2020 απόφασης της Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Τομέα Αθήνας της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία αποφασίστηκε η διακοπή λειτουργίας της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων (Μ.Φ.Η.), που διατηρούσε η αιτούσα επί της οδού ... αρ. … στο ... Αττικής, λόγω της μακροχρόνιας λειτουργίας χωρίς την προβλεπόμενη άδεια λειτουργίας και με πλημμελή τήρηση των κανόνων υγιεινής, ασφάλειας και λειτουργικότητας των χώρων καθώς επίσης και της επαναλαμβανόμενης μη συμμόρφωσης προς τις υποδείξεις της Επιτροπής Καταλληλότητας Κτιρίων, β) της .../20.1.2021 απόφασης του ιδίου πιο πάνω οργάνου, με την οποία απορρίφθηκε η .../30.12.2020 αίτηση θεραπείας που άσκησε η αιτούσα κατά της ανωτέρω υπό στοιχείο α΄ προσβαλλόμενης απόφασης και γ) κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της διοίκησης. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) η ένδικη Μ.Φ.Ε της αιτούσας, η οποία λειτουργούσε αδιαλείπτως από το έτος 2001 χωρίς την απαιτούμενη από το άρθρο 1 του ν. 2345/1995 άδεια λειτουργίας, εντάχθηκε στις ρυθμίσεις του άρθρου 14 της Υ.Α. 81551/25.6.2007, προκειμένου να λάβει τη σχετική άδεια, υπό τις προϋποθέσεις, όμως, έγκρισης των κτιριακών μεταβολών από την αρμόδια Διεύθυνση Πολεοδομίας και τήρησης των κανόνων ασφαλείας που αναφέρονται στην παραπάνω Υπουργική Απόφαση, όπως και η ίδια η αιτούσα συνομολογεί, β) σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 14 της ανωτέρω Υπουργικής Απόφασης πέραν των προδιαγραφών που πρέπει να διαθέτει η Μονάδα από άποψη Κτιριολογικής Υποδομής, απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας για τη συγκεκριμένη χρήση γ) το επίμαχο ακίνητο, στο οποίο στεγάζεται η ΜΦΕ της αιτούσας, υπήχθη στο ν. 4178/2003 στις 28.7.2014, για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων χώρων, ωστόσο, έως και την ημερομηνία της τελευταίας αυτοψίας (24.9.2020) αλλά και μεταγενέστερα, ουδέποτε εγκρίθηκε η αλλαγή χρήσης του συγκεκριμένου κτιρίου σε Μ.Φ.Η. από την αρμόδια πολεοδομία, καθώς ο φάκελος παρέμεινε ελλιπής, δ) όπως προκύπτει από τις αλλεπάλληλες αυτοψίες της αρμόδιας να γνωμοδοτήσει για την καταλληλότητα των χώρων και τη χορήγηση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας, Επιτροπής Καταλληλότητας, και τα σχετικώς συνταχθέντα Πρακτικά αυτοψίας, οι κτιριακές εγκαταστάσεις της Μονάδας παρουσίαζαν συνεχώς σοβαρές ελλείψεις και ουδέποτε προσαρμόστηκαν στις ρυθμίσεις του άρθρου 14 της Υ.Α, ενώ και η λειτουργία της ήταν προβληματική, καθώς δεν διέθετε το απαιτούμενο από τις εν λόγω διατάξεις προσωπικό, ε) η Μονάδα της αιτούσας, όπως διαπιστώθηκε κατά την τελευταία αυτοψία (24.9.2020), λειτουργούσε χωρίς την απαιτούμενη άδεια λειτουργίας, παρόλο που από την ένταξή της (2010) στο νομοθετικό πλαίσιο της ανωτέρω Υ.Α. είχε παρέλθει μια δεκαετία και ενώ στις 27.11.2015, είχε εκπνεύσει και η τελευταία, πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης, προβλεπόμενη παράταση της προθεσμίας για αδειοδότηση των ΜΦΗ, οι οποίες δεν κατέστη δυνατόν να ολοκληρώσουν τη διαδικασία αδειοδότησής τους κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 14 αυτής, έκρινε ότι νόμιμα με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση αποφασίστηκε η διακοπή της λειτουργίας αυτής. Εξάλλου, δεν συνέτρεχε εν προκειμένω παράβαση κατ’ ουσία διάταξης νόμου, για το λόγο ότι με Γ.Π./Δ12/οικ. 51901/2020 Υ.Α παρατάθηκε έως 31.12.2022, η προθεσμία για την αδειοδότηση των Μ.Φ.Η κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα. Και τούτο διότι, ανεξαρτήτως του ότι η εν λόγω Υπουργική Απόφαση εκδόθηκε σε χρόνο μετά την προσβαλλόμενη, η διάταξη αυτή δεν έχει την έννοια ότι καθιστά επιτρεπτή την άνευ αδείας λειτουργία ΜΦΗ, κατά παράβαση της πάγιας απαγορευτικής διάταξης του άρθρου 1 παρ.1 ν.2345/95. Τέλος, κρίθηκε ότι, εφόσον η διακοπή της λειτουργίας διατάχθηκε για τον λόγο ότι η επίδικη μονάδα λειτουργούσε επί μακρόν χωρίς την προβλεπόμενη άδεια λειτουργίας, η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελεί κύρωση, αλλά διοικητικό μέτρο, που λήφθηκε κατά δέσμια αρμοδιότητα, για λόγους μη συνδεόμενους με την υποκειμενική συμπεριφορά της αιτούσας. Δεν ήταν, συνεπώς, κατά νόμον αναγκαία η προηγούμενη κλήση της προς ακρόαση, πριν από την έκδοση της. Το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση.