Αρχική σελίδα Αναζήτηση Sakkoulas-Online.gr
Αναζήτηση  |  Online Συνδρομές  |  Επικαιρότητα  |  Με μια ματιά  |  Σχετικά  |  Βοήθεια  |  Συχνές ερωτήσεις  |  Επικοινωνία  |  Sakkoulas.gr

Πρόσφατη νομολογία


 

1 Ιουλ 2020

ΤρΔΕφΑθ 2160/2020: Αποζημίωση λόγω υπέρβασης του ευλόγου χρόνου για την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκλογής Καθηγητών Πανεπιστημίου

Η διαδικασία της επίδικης εκφοράς κρίσης του εκκαλούντος για την εξέλιξή του στη βαθμίδα του Καθηγητή, η οποία άρχισε με την υποβολή της υποψηφιότητάς του στις 24.3.2005 και δεν ολοκληρώθηκε μέχρι την άσκηση της ένδικης αγωγής του στις 21.1.2010, δηλαδή παρά την πάροδο περίπου πέντε ετών, είναι παράνομη, διότι παρήλθε ο εύλογος χρόνος εντός του οποίου έπρεπε αυτή να ολοκληρωθεί, ως τέτοιος δε θεωρείται, εν προκειμένω, οι 21 μήνες (από την υποβολή της ως άνω αίτησης μέχρι το τέλος του έτους 2006), βάσει των δεδομένων της συγκεκριμένης περίπτωσης, αλλά και του διορισμού του “συνυποψήφιου” του εκκαλούντος, Αναπληρωτή Καθηγητή … στη βαθμίδα του Καθηγητή, στις αρχές του έτους αυτού. Ειδικότερα, η καθυστέρηση των τριών περίπου ετών για την εκφορά της ένδικης κρίσης, οφειλόμενη στην παράλειψη των οργάνων του εφεσίβλητου i) να υποβάλουν, εντός ευλόγου χρόνου, από τον ορισμό της Τριμελούς Εισηγητικής Επιτροπής στις 21.12.2005, ειδικά αιτιολογημένη έκθεση στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος, ii) να συγκαλέσουν σε κοινή συνεδρίαση Γενική Συνέλευση και Εκλεκτορικό Σώμα, εντός ευλόγου χρόνου, από την υποβολή των Εισηγητικών Εκθέσεων στις 11.12.2006 και 19.1.2007, iii) να αποτρέψουν, στην κοινή συνεδρίαση της 13ης.6.2007, τη συμμετοχή του Καθηγητή …, παρά το γεγονός ότι ήταν, κατά τον χρόνο αυτό, γνωστό στο εφεσίβλητο το, κατ’ άρθρο 7 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, κώλυμα συμμετοχής του εν λόγω προσώπου στα συλλογικά του όργανα που συνεδρίαζαν για την εκφορά κρίσης περί την εξέλιξη του εκκαλούντος, αλλά και iv) στον όρο που έθεσαν τα εν λόγω όργανα του εφεσίβλητου στο από 2.7.2008 πρακτικό της Γενικής Συνέλευσης του εφεσίβλητου, να εξαρτηθεί η συνέχιση της διαδικασίας εξέλιξης του εκκαλούντος από την παραίτησή του από ένδικα βοηθήματα και μηνύσεις που είχε ασκήσει κατά μελών των συλλογικών οργάνων του και ίσχυσε μέχρι την ακύρωσή του ως παράνομου με την 1907/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν δύναται να δικαιολογηθεί (η καθυστέρηση) από την ανάγκη αντικατάστασης των μελών της Εισηγητικής Επιτροπής στις 26.10.2006 και τη μεταβολή του νομοθετικού καθεστώτος εκλογής μελών ΔΕΠ, διότι τα γεγονότα αυτά ήταν συνέπεια της παράνομης χρονικής παράτασης της εν λόγω διαδικασίας, ούτε δε από την αναπομπή της υπόθεσης στη Σχολή Χημικών Μηχανικών μετά τη συνεδρίαση της 13.7.2006 ή τη δικαστική ακύρωση του όρου που τέθηκε στο από 2.7.2008 πρακτικό, διότι τα γεγονότα αυτά επήλθαν συνεπεία παράνομων ενεργειών οργάνων του εφεσίβλητου που έπρεπε να είχαν αποτραπεί. Ως εκ τούτου, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που δέχθηκε ότι δεν στοιχειοθετείται παράνομη συμπεριφορά των οργάνων του εφεσίβλητου από τη μη ολοκλήρωση της διαδικασίας κρίσης του εκκαλούντος, έσφαλε και πρέπει η εκκαλούμενη απόφασή του να εξαφανιστεί, κατ΄ αποδοχή ως βάσιμης της έφεσης του εκκαλούντος.

 

 

Σύνδεσμος

 
ΤρΔΕφΑθ 2160/2020 - Πλήρες κείμενο