Με την υπό κρίση έφεση αιτείται η εξαφάνιση της οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, δυνάμει της οποίας απερρίφθη προσφυγή του εκκαλούντος Ν.Π.Δ.Δ., με την οποία είχε ζητηθεί η ακύρωση της απόφασης Επιτροπής Ενστάσεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κέντρου Αθηνών του Ο.Α.Ε.Ε.. Με την τελευταία απόφαση, έγινε εν μέρει δεκτή σχετική ένσταση της εφεσίβλητης κατά της απόφασης της Προϊσταμένης του Τμήματος Νέας Ιωνίας της ίδιας Περιφερειακής Διεύθυνσης του Ο.Α.Ε.Ε., κατά την οποία η εφεσίβλητη επαναφέρθηκε στα μητρώα ασφαλισμένων του Ο.Α.Ε.Ε., και όχι μόνο για τα κενά ασφάλισης μεσοδιαστήματα, όπως η ίδια αιτήθηκε. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 39 του Ν. 2084/1992, προβλέφθηκε επιτρεπτή υποχρεωτική ασφάλιση σε έναν φορέα ασφάλισης ή το Δημόσιο, έναν φορέα επικουρικής ασφάλισης, έναν φορέα ασφάλισης ασθένειας και έναν φορέα ασφάλισης πρόνοιας. Σε συνδυασμό με το άρθρο 43 § 1 εδ. α΄ του Ν. 2084/1992, θεσπίστηκε η αρχή της επιλογής ενός ασφαλιστικού φορέα για τα πρόσωπα τα οποία υπάγονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας από 1.1.1993 και στην υποχρεωτική ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα, τον οποίο επιλέγει ο ίδιος ο ασφαλισμένος με υπεύθυνη δήλωσή του, που υποβάλλεται στους εργοδότες και στους φορείς ασφάλισης, εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από το χρονικό σημείο κατά το οποίο δημιουργείται η υποχρέωση ασφάλισης στον δεύτερο φορέα. Σημειώνεται ότι το δικαίωμα επιλογής ασφαλιστικού φορέα δεν ασκείται άπαξ, αλλά πρέπει να ασκείται κάθε φορά που στον εργασιακό βίο του ασφαλισμένου προκύπτει ζήτημα υπαγωγής σε περισσότερους από έναν ασφαλιστικούς φορείς, με χαρακτηριστική περίπτωση την παράλληλη απασχόληση που είχε διακοπεί προσωρινά ή την περίπτωση ανάκτησης ασφαλιστέας ιδιότητας, η οποία είχε απωλεσθεί προσωρινά, με συνέπεια την επάνοδο (για το διάστημα διακοπής/απώλειας) στον μη επιλεγέντα φορέα. Η εφεσίβλητη ασφαλίστηκε για πρώτη φορά σε φορέα κύριας ασφάλισης την 1.11.2000, ήτοι μετά την 1.1.1993, εγγραφόμενη στα μητρώα ασφαλισμένων του Ο.Α.Ε.Ε., ως ασκούσα το επάγγελμα της δημοσιογράφου. Ακολούθως, η εφεσίβλητη υπήχθη στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. και, λόγω της παράλληλης ασφάλισής της στο τελευταίο, εξαιρέθηκε από την ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., ενώ στη συνέχεια η ίδια άλλαξε εργοδότη και ασφαλίστηκε εκ νέου στο Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., χωρίς όμως να υποβάλει νέα αίτηση εξαίρεσης. Στις 1.4.2012 διαγράφηκε από τα μητρώα του Ο.Α.Ε.Ε. ενώ, σύμφωνα με τον λογαριασμό ενσήμων της ίδιας στο εν λόγω Ταμείο, στο μεσοδιάστημα προέκυψαν κενές ημέρες ασφάλισης της τελευταίας από 1.7.2009 έως 1.4.2012. Το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του εκκαλούντος Οργανισμού, αποφαινόμενο ότι η μη εμπρόθεσμη άσκηση του δικαιώματος επιλογής φορέα εντός εξαμήνου από την επανέναρξη της μισθωτής απασχόλησης, κατέστησε την εφεσίβλητη υποχρεωτικώς υπακτέα, καθ’ όλο τον κρίσιμο χρόνο της εξαίρεσης, στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., του φορέα, δηλαδή, στον οποίο υπαγόταν κατά τον νόμο στο χρονικό διάστημα πριν από τη διακοπή της απασχόλησής της. Ακολούθως, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την έφεση, εξαφάνισε την εκκαλούμενη απόφαση και ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κέντρου Αθηνών του Ο.Α.Ε.Ε..