Το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε την έφεση του κατηγορουμένου κατά του ΣυμβΠλημΘεσ 982/2020 βουλεύματος, με το οποίο αυτός παραπέμφθηκε να δικαστεί ενώπιον του ΜΟΔ για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας.

Το Συμβούλιο επεσήμανε ότι, έφεση κατά βουλεύματος ασκείται πλέον μόνο στις περιπτώσεις που ρητά και περιοριστικά αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 478 του νέου ΚΠΔ, μεταξύ των οποίων η εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, άλλως η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Η διατύπωση της εν λόγω διάταξης, που αναφέρεται πλέον σε «ευθεία εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής διάταξης» προωθήθηκε στον νέο ΚΠΔ ακριβώς για να περιορισθεί το πεδίο εφαρμογής του συγκεκριμένου αναιρετικού λόγου και να περιορισθεί η λεγάμενη εκ πλαγίου παράβαση. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να προβληθούν στον συγκεκριμένο λόγο εφέσεως οι τυχόν ασάφειες, αντιφάσεις η λογικά κενά που εμφιλοχωρούν στο βούλευμα (εκ πλαγίου παράβαση).

Περαιτέρω, σε περίπτωση διορισμού πραγματογνώμονα και κατά την εξέταση προσώπου στο πλαίσιο των καθηκόντων του, αυτός δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παράσταση τεχνικού συμβούλου, άλλως η πραγματογνωμοσύνη πάσχει από απόλυτη ακυρότητα, λόγω παραβίασης των υπερασπιστικών δικαιωμάτων του κατηγορουμένου (κατ’ άρθρ. 171 ΚΠΔ). Ωστόσο, δεν μπορεί να τεθεί ζήτημα ακυρότητας μιας πραγματογνωμοσύνης που δεν ολοκληρώθηκε και άρα είναι ανυπόστατη. Εν προκειμένω, ο κατηγορούμενος ζήτησε την παράσταση του τεχνικού συμβούλου μόλις κατά την τρίτη συνεδρία με τον πραγματογνώμονα – δικαστικό ψυχολόγο. Όταν δε ο τελευταίος αρνήθηκε, ο κατηγορούμενος αποχώρησε και συνεπώς δεν πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη συνεδρία. Εξάλλου ο κατηγορούμενος είχε κοινοποιήσει εξώδικη διαμαρτυρία στον ανωτέρω πραγματογνώμονα επειδή πίστευε πως αυτός μεροληπτούσε σε βάρος του. Στην περίπτωση αυτή άκυρες τυγχάνουν και οι δύο συνεδρίες, που προηγήθηκαν της μη πραγματοποιηθείσας, χωρίς όμως να επηρεάζεται η εξέλιξη της λοιπής δικογραφίας.