Αρχική σελίδα Αναζήτηση Sakkoulas-Online.gr
Αναζήτηση  |  Online Συνδρομές  |  Επικαιρότητα  |  Με μια ματιά  |  Σχετικά  |  Βοήθεια  |  Συχνές ερωτήσεις  |  Επικοινωνία  |  Sakkoulas.gr

Πρόσφατη νομολογία


 

1 Ιουλ 2020

ΣτΕ ΕΑ 49/2020: Απόρριψη αίτησης αναστολής εκτέλεσης ΚΥΑ που επιβάλλει περιορισμούς στην άσκηση δημόσιας λατρείας στο πλαίσιο μέτρων αντιμετώπισης του Covid-19

Η προσβαλλομένη κοινή υπουργική απόφαση, εκδόθηκε δυνάμει της από 25.2.2020 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Π.Ν.Π.) του Προέδρου της Δημοκρατίας περί λήψεως κατεπειγόντων μέτρων αποφυγής και περιορισμού της διαδόσεως του κορωνοϊού "COVID-19" (η οποία εκδόθηκε ενόψει της "εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης να αντιμετωπισθούν οι άμεσοι κίνδυνοι από την εμφάνιση και διάδοση" του κορωνοϊού). Τα περιλαμβανόμενα στην προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση περιοριστικά μέτρα της δημόσια τελούμενης λατρείας με συμμετοχή των πιστών - ιδιότητα με την οποία οι αιτούντες ασκούν την κρινόμενη αίτηση - ελήφθησαν, με τις προβλεπόμενες εξαιρέσεις, για εξαιρετικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο εξαπλώσεως του κορωνοϊού COVID-19. Για τον λόγο αυτόν και λαμβάνοντας υπόψη (α) τον όλως προσωρινό χαρακτήρα των ληφθέντων με την προσβαλλόμενη απόφαση περιοριστικών μέτρων και την εύλογη, ενόψει αυτού, διάρκειά τους και (β) ότι, κατά τα κοινώς γνωστά, δεν προκύπτει, επί του παρόντος, ότι υφίστατο δυνατότητα να ληφθούν και εφαρμοσθούν αμέσως άλλα μέτρα για την αποτελεσματική προφύλαξη της δημόσιας υγείας, κρίνεται ότι, υπό τα δεδομένα αυτά, κωλύεται η χορήγηση αναστολής εκτελέσεως λόγω συνδρομής επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 52 παρ. 6 εδάφιο δεύτερο του π.δ. 18/1989. Οι λόγοι, εξάλλου, που προβάλλονται με την αίτηση ακυρώσεως, όπως αναπτύσσονται με το από 26.3.2020 υπόμνημα των αιτούντων, κατά τους οποίους με τις ρυθμίσεις της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής αποφάσεως παραβιάζονται τα άρθρα 3, 13 και 25 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 10 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν παρίστανται προδήλως βάσιμοι. Και τούτο διότι, όπως παγίως γίνεται δεκτό, κατά την έννοια της παρ. 7 του άρθρου 52 του π.δ. 18/1989, περίπτωση πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει, ιδίως, όταν ο σχετικός λόγος ακυρώσεως βασίζεται σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, και πάντως όχι, όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του.Η προσβαλλομένη κοινή υπουργική απόφαση, εκδόθηκε δυνάμει της από 25.2.2020 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Π.Ν.Π.) του Προέδρου της Δημοκρατίας περί λήψεως κατεπειγόντων μέτρων αποφυγής και περιορισμού της διαδόσεως του κορωνοϊού "COVID-19" (η οποία εκδόθηκε ενόψει της "εξαιρετικά επείγουσας ανάγκης να αντιμετωπισθούν οι άμεσοι κίνδυνοι από την εμφάνιση και διάδοση" του κορωνοϊού). Τα περιλαμβανόμενα στην προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση περιοριστικά μέτρα της δημόσια τελούμενης λατρείας με συμμετοχή των πιστών - ιδιότητα με την οποία οι αιτούντες ασκούν την κρινόμενη αίτηση - ελήφθησαν, με τις προβλεπόμενες εξαιρέσεις, για εξαιρετικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο εξαπλώσεως του κορωνοϊού COVID-19. Για τον λόγο αυτόν και λαμβάνοντας υπόψη (α) τον όλως προσωρινό χαρακτήρα των ληφθέντων με την προσβαλλόμενη απόφαση περιοριστικών μέτρων και την εύλογη, ενόψει αυτού, διάρκειά τους και (β) ότι, κατά τα κοινώς γνωστά, δεν προκύπτει, επί του παρόντος, ότι υφίστατο δυνατότητα να ληφθούν και εφαρμοσθούν αμέσως άλλα μέτρα για την αποτελεσματική προφύλαξη της δημόσιας υγείας, κρίνεται ότι, υπό τα δεδομένα αυτά, κωλύεται η χορήγηση αναστολής εκτελέσεως λόγω συνδρομής επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 52 παρ. 6 εδάφιο δεύτερο του π.δ. 18/1989. Οι λόγοι, εξάλλου, που προβάλλονται με την αίτηση ακυρώσεως, όπως αναπτύσσονται με το από 26.3.2020 υπόμνημα των αιτούντων, κατά τους οποίους με τις ρυθμίσεις της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής αποφάσεως παραβιάζονται τα άρθρα 3, 13 και 25 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 10 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν παρίστανται προδήλως βάσιμοι. Και τούτο διότι, όπως παγίως γίνεται δεκτό, κατά την έννοια της παρ. 7 του άρθρου 52 του π.δ. 18/1989, περίπτωση πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει, ιδίως, όταν ο σχετικός λόγος ακυρώσεως βασίζεται σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, και πάντως όχι, όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του.

 

 

Σύνδεσμος

 
ΣτΕ ΕΑ 49/2020 - Πλήρες κείμενο