Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η αναίρεση της 457/2021 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία, κατόπιν συνεκδίκασης αντίθετων εφέσεων, αφενός του αναιρεσείοντος και αφετέρου της αναιρεσίβλητης κατά της 4336/2019 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, έγιναν εν μέρει δεκτές οι εφέσεις αυτές, μεταρρυθμίστηκε η πρωτόδικη απόφαση, αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του αναιρεσείοντος να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία αποζημίωση για ζημία που υπέστη η ασφαλισμένη στην αναιρεσίβλητη «... ΕΛΛΑΣ Α.Ε.», λόγω πρόκλησης καταστροφών σε κατάστημά της στην οδό ... στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που έλαβαν χώρα στις 8.12.2008. Κατά την έννοια των διατάξεων 147, 148, 179 έως 185, 159 έως 167, 168, 169 παρ. 3 και 171 παρ. 3 και 5 του ΚΔΔ, οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους εξώδικες δηλώσεις, επιστολές ή βεβαιώσεις τρίτων προσώπων που έχουν ειδικές γνώσεις ή εμπειρία επί ορισμένου αντικειμένου δεν αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά μέσα αν έχουν συνταχθεί ενόψει ή επ’ ευκαιρία της διοικητικής δίκης με σκοπό να προσκομιστούν στο πλαίσιο αυτής. Τούτο διότι οι εν λόγω δηλώσεις, επιστολές ή βεβαιώσεις αποτελούν μαρτυρίες ή εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από τον ΚΔΔ διατυπώσεις για την εγκυρότητά τους. Αποτελούν όμως οι επιστολές, δηλώσεις ή βεβαιώσεις αυτές νόμιμα αποδεικτικά μέσα, αν είναι προγενέστερες της αγωγής ή της προσφυγής και δεν έχουν συνταγεί ενόψει της άσκησης αυτών ή προς απόδειξη της βασιμότητάς τους. Επίσης, σύμφωνα με τα άρ. 29 και 46 του ν.δ. 400/1970, η έκθεση εκτίμησης ζημιών προηγείται χρονικώς της άσκησης αγωγής από ασφαλιστική επιχείρηση ενεργούσα, σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 2496/1997, καθ’ υποκατάσταση ασφαλισμένου της που ζημιώθηκε από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου με αίτημα να της καταβληθεί, σύμφωνα με το άρθρο 105 του ΕΙΣΝΑΚ, αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη ο ασφαλισμένος της, δεν συντάσσεται δε (η έκθεση αυτή) ενόψει της άσκησης της αγωγής αυτής ούτε προς απόδειξη της βασιμότητάς της αλλά σε ανύποπτο χρόνο, προς υλοποίηση όρων ασφαλιστικής σύμβασης. Περαιτέρω, η έκθεση του ανεξάρτητου πραγματογνώμονα, που συντάσσεται στο πλαίσιο της διερεύνησης των προϋποθέσεων καταβολής ασφαλιστικής αποζημίωσης προς υλοποίηση όρων ασφαλιστικής σύμβασης, δεν αποτελεί έγγραφο της ασφαλιστικής επιχείρησης, εφόσον ο πραγματογνώμονας δεν είναι υπάλληλος της τελευταίας, αλλά εξωτερικός συνεργάτης της. Επομένως, η έκθεση εκτίμησης ζημιών του ανεξάρτητου πραγματογνώμονα αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο δεν εμπίπτει στο ρυθμιστικό πεδίο της ειδικής ρύθμισης της παρ. 5 του άρθρου 171 του ΚΔΔ, ορίζουσας ότι τα έγγραφα δεν έχουν αποδεικτική δύναμη υπέρ του συντάκτη τους, και εκτιμάται ελεύθερα από τον δικαστή της ουσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 168 και 148 του ΚΔΔ.