Με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, το οποίο παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1453/2016 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών σε συμβούλιο, προκειμένου να δικαστεί ως αίτηση ακυρώσεως, ζητήθηκε η ακύρωση της υπ’ αριθμ. …/28.5.2014 πράξης του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), με την οποία, κατ’ επίκληση, μεταξύ άλλων, των διατάξεων του άρθρου 100 του Ν. 4172/2013 βεβαιώθηκε ότι τα ποσά αυτόματης επιστροφής («claw back») και επιστροφής (“rebate”) επί των αμοιβών της συμβεβλημένης με τον Οργανισμό αιτούσας εταιρείας ανέρχονται, αντιστοίχως, σε 363.178,79 και 362.0032,36 ευρώ για το έτος 2013. Με τις αποφάσεις 3149-51/2017 7μ. του Δικαστηρίου, πράξεις όμοιου περιεχομένου και φέρουσες την ίδια ημερομηνία με την επίδικη πράξη κρίθηκαν ανυπόστατες και ακυρώθηκαν γιατί δεν έφεραν υπογραφή εκδόντος οργάνου. Ειδικότερα, στις ανωτέρω αποφάσεις αναφέρονται τα εξής: “από το έγγραφο Οικ.728/4.1.2017 της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ προς το Συμβούλιο της Επικρατείας προκύπτει ότι τα οφειλόμενα από την αιτούσα και τους λοιπούς συμβεβλημένους με τον Οργανισμό παρόχους υπηρεσιών υγείας ποσά «αυτόματης επιστροφής» (“claw - back”) και «επιστροφής» (“rebate”) έτους 2013 βεβαιώθηκαν στις 28.5.2014 με πράξεις, όπως η προσβαλλομένη, οι οποίες δεν φέρουν υπογραφή εκδόντος οργάνου, κατά παράβαση του άρθρου 16 § 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο εν λόγω έγγραφο, για τις πράξεις αυτές «… δεν προβλέφθηκε να φέρουν σκαναρισμένες τις υπογραφές των αρμοδίων οργάνων, αλλά στάλθηκαν με αναγραφή των ονομάτων λόγω αυτόματης εξαγωγής από το μηχανογραφικό μας σύστημα και τηρήθηκε στην υπηρεσία ένα σχέδιο το οποίο έφερε τις πρωτότυπες υπογραφές των αρμοδίων οργάνων …». [Στο «σχέδιο» αυτό, το οποίο εστάλη στο Δικαστήριο, δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένο πάροχο και σε ποσά «αυτόματης επιστροφής» (“claw - back”) και «επιστροφής» (“rebate”). Συνεπώς, πρόκειται περί υποδείγματος για την έκδοση πράξεων]. Από το ίδιο δε έγγραφο Οικ.728/4.1.2017 της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ προκύπτει ότι ο Πρόεδρος του Οργανισμού και οι Διευθυντές Στρατηγικού Σχεδιασμού και Οικονομικών Υπηρεσιών άρχισαν να υπογράφουν πράξεις βεβαίωσης ποσών «αυτόματης επιστροφής» (“claw - back”) και «επιστροφής» (“rebate”) στις 2.7.2015, οι πράξεις όμως αυτές αφορούν το έτος 2014.” Ενόψει αυτών και δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη πράξη που βρίσκεται στον φάκελο της υποθέσεως δεν φέρει υπογραφή, ζητήθηκε από τον ΕΟΠΥΥ (στις 7.6.2021 και στις 24.9.2021 μέσω του υπηρεσιακού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εισηγήτριας της υποθέσεως) να λάβει θέση σχετικά με το τιθέμενο ζήτημα για την υπό κρίση αίτηση. Από τον Οργανισμό δεν υπήρξε απάντηση επ’ αυτού, ενώ με το ΔΑ1/Φ1/ 440/οικ./1.1.2021 έγγραφο απόψεων της Δ/νσης Οικονομικών του ΕΟΠΥΥ προς το Δικαστήριο, που αναφέρεται στο σύνολο των αιτήσεων που εκκρεμούν στο Δικαστήριο με τις οποίες ζητείται η ακύρωση πράξεών του με ημερομηνία έκδοσης 28.5.2014, όπως η προσβαλλόμενη, αναφέρονται τα εξής: “θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι στην πρώτη αυτή εφαρμογή του ανωτέρω περιγραφόμενου μηχανισμού τα μηνύματα που κοινοποιήθηκαν στους παρόχους μέσω των αποκλειστικών προσωπικών τους λογαριασμών που τηρούν στο σύστημα e-ΔΑΠΥ, δεν φέρουν σκαναρισμένες τις υπογραφές των αρμοδίων οργάνων αλλά μόνο τα ονόματα αυτών. Μία αδυναμία του πληροφοριακού συστήματος, η οποία και θεραπεύτηκε στις αμέσως επόμενες πράξεις που εξέδωσε ο Οργανισμός”. Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφόσον δεν προέκυψε ότι η προσβαλλόμενη πράξη έφερε υπογραφή, ήταν ανυπόστατη και, για λόγους ασφάλειας δικαίου δέχτηκε την αίτηση.