Στο πλαίσιο του προγράμματος λήψης μέτρων, που είχε καταρτισθεί από τις ελληνικές αρχές μετά από συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μετά την υπογραφή του «Μνημονίου Συνεννόησης» στις 3.5.2010 μεταξύ των εκπροσώπων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (για λογαριασμό των κρατών-μελών της ζώνης του ΕΥΡΩ), δρομολογήθηκε σειρά σημαντικών διαρθρωτικών δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων, μεταξύ δε αυτών περιλαμβανόταν και η Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση. Στους στόχους της μεταρρυθμίσεως αυτής αναφερόταν, μεταξύ άλλων, και ο περιορισμός του καταλόγου των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, κάτι που προβλέφθηκε από τον ν. 3863/2010, με τις διατάξεις του οποίου καθορίστηκε ο πίνακας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, αφού πρώτα ακούστηκαν και οι απόψεις της ΓΣΕΕ, ΓΕΣΕΒΕΕ, κ.λπ. και στη συνέχεια σε ορισμένες περιπτώσεις επανεξετάστηκε ο πίνακας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και εντάχθηκαν ειδικότητες που είχαν αρχικά εξαιρεθεί. Η προσβαλλόμενη κανονιστική πράξη εκδόθηκε κατόπιν των δύο γνωμοδοτήσεων της Διαρκούς Επιτροπής Κρίσεως Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων του άρθρου 20 παρ. 1 του ν. 3790/2009 και του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως προβλέπεται στην εξουσιοδοτική διάταξη του ν. 3863/2010. Ενόψει δε της φύσεως της προσβαλλόμενης πράξεως ως κανονιστικής και της φύσεως των ως άνω προβλεπόμενων στην εξουσιοδοτική διάταξη γνωμών ως απλών και όχι ως σύμφωνων, δεν απαιτείται ειδικότερη αιτιολογία της προσβαλλομένης για τυχόν απόκλιση. Επιπλέον, οι κανονιστικές διοικητικές πράξεις, όπως η προσβαλλόμενη, δεν απαιτείται να φέρουν αιτιολογία, ούτε ελέγχονται από την άποψη της αιτιολογίας. Επίσης, ο κοινός νομοθέτης και η κανονιστικώς δρώσα διοίκηση δεν κωλύονται από τις αρχές της ισότητας και της κρατικής μέριμνας για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων να μεταβάλουν το εκάστοτε ισχύον σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως για κατηγορίες ασφαλισμένων θεσπίζοντας αυστηρότερες σε σχέση προς το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς προϋποθέσεις για απονομή ασφαλιστικών παροχών, ακόμη και αν η μεταβολή επιφέρει μείωση των ασφαλιστικών παροχών για το μέλλον. Τέλος, η διαφορετική αντιμετώπιση ορισμένων ειδικοτήτων εργαζομένων σε σχέση με το λοιπό εργατοτεχνικό προσωπικό του κλάδου της υαλουργίας που υπάγεται στα ΒΑΕ δεν παρίσταται ως εκδήλως άνιση μεταχείριση ομοίων περιπτώσεων, διότι οι εν λόγω εργαζόμενοι έχουν διαφορετικό αντικείμενο εργασίας και, επομένως, δεν υφίσταται ταυτότητα συνθηκών σε σχέση με τους λοιπούς εργαζομένους.