Προβάλλεται από τον αναιρεσείοντα ότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 68 παρ. 1 του ν. δ. 3323/1955, 84 παρ. 1 και 4 του ν. 2238/1994, 35 του ν. 2648/1998, 19 παρ. 19 του ν. 3091/2002, 22 του ν. 3212/2003, 5 του ν. 3296/2004, 13 παρ. 3 και 5 του ν. 2065/1992, 35 παρ. 1 του ν. 2648/1998, 34 του π.δ. 186/1992 και 9 του ν. 2523/1997 και με πλημμελή αιτιολογία το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο δέχθηκε ότι το δικαίωμα του Ελληνικού Δημοσίου για την έκδοση και κοινοποίηση της επίδικης πράξεως επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. είχε υποκύψει σε παραγραφή. Προβάλλεται σχετικώς ότι «με δεδομένο ότι, σύμφωνα με την από 19.10.2004 έκθεση ελέγχου Κ.Β.Σ., είχαν ήδη εκδοθεί πράξεις επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. αναφορικώς με την επίδικο χρήση, ενώ η ένδικος, υπ’ αριθμ. .../1.12.2004 πράξη εξεδόθη επί τη βάσει συμπληρωματικών στοιχείων που περιήλθαν στην αρμοδία αρχή δυνάμει του υπ’ αριθμ. .../2.2.2004 πληροφοριακού δελτίου της ΙΓ΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών, κατόπιν διενεργείας ελέγχου στην επιχείρηση Γ.Μ., η παραγραφή στην ένδικη υπόθεση ήταν εξ αρχής δεκαπενταετής, αρχομένη από τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου που έπεται εκείνης, στην οποία αφορά η παράβαση, ήτοι εν προκειμένω από την 31.12.1995, και συμπληρωνόταν την 31.12.2010. Κατά συνέπεια, αφ’ ενός μεν η παραγραφή δεν είχε συμπληρωθεί, όταν κοινοποιήθηκε νομίμως η προσβαλλόμενη πράξη, αφ’ ετέρου δε, η παραγραφή αυτή ουδόλως κατελήφθη υπό της διατάξεως του άρθρου 19 παρ. 19 του ν. 3091/2002, και τις επακολουθήσασες αυτήν νομοθετικές παρατάσεις του χρόνου παραγραφής, αφού το ρυθμιστικό πεδίο αυτής καταλαμβάνει τις παραγραφόμενες στο τέλος των ετών 2002, 2004 και 2005 υποθέσεις, στις οποίες εκκρεμεί η διενέργεια αρχικού ελέγχου, ενώ η ένδικη υπόθεση αφορά συμπληρωματικό φορολογικό έλεγχο και παραγραφόταν την 31.10.2010». Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι, ανεξαρτήτως του ότι δεν πλήσσει ειδικώς τη σκέψη της προσβαλλομένης αποφάσεως σύμφωνα με την οποία δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω η διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 9 του ν. 2523/1997 διότι «η διάταξη του άρθρου 84 παρ. 4 περ. β΄ του ν. 2238/1994 σε συνδυασμό με αυτήν του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α΄ του ίδιου νόμου, προϋποθέτει οριστικότητα φορολογικής εγγραφής και διενέργεια συμπληρωματικής, η οποία δεν προβλέπεται στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων», με τον λόγο αυτόν τίθενται πλείστα νομικά ζητήματα, αναγόμενα στην ερμηνεία και εφαρμογή μίας σειράς διατάξεων, χωρίς να εξειδικεύονται με συγκεκριμένους ισχυρισμούς επί του παραδεκτού τα νομικά ζητήματα για τα οποία παραπονείται ειδικότερον το αναιρεσείον και επί των οποίων δεν υφίσταται νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.