Πρόσφατη νομολογία
26 Ιαν 2022
ΣτΕ 2573/2021 Τμ.Γ: Συνταγματική η αφαίρεση από τη Γ΄ Λυκείου των μαθημάτων σχεδίου- πλημμελώς τεκμηριωμένη η κατάργηση των καλλιτεχνικών από την Α΄ Λυκείου
Με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση δύο αποφάσεων της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατά το μέρος που με αυτές δεν προβλέπεται πλέον στο ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων λυκείου η διδασκαλία του μαθήματος «Καλλιτεχνική Παιδεία» στην Α΄ τάξη Γενικού Λυκείου και Λυκείου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Ε.Α.Ε.), καθώς και η διδασκαλία των πανελληνίως εξεταζόμενων ειδικών μαθημάτων «Ελεύθερο Σχέδιο» και «Γραμμικό Σχέδιο» στη Γ΄ τάξη. Οι ισχυρισμοί των αιτούντων ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις έχουν εκδοθεί κατά παράβαση των άρθρων 4 παρ. 1 και 16 του Συντάγματος, ήτοι κατά παράβαση της αρχής της ισότιμης πρόσβασης των μαθητών στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην ελευθερία της τέχνης και της εκπαίδευσης, είναι απορριπτέοι, εν πάση περιπτώσει, ως απαράδεκτοι, διότι, αναγόμενοι αποκλειστικά σε συμφέροντα των μαθητών, προβάλλονται από την αιτούσα ένωση και τους αιτούντες εκπαιδευτικούς εκ συμφέροντος τρίτου. Κατά τα λοιπά, ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι, ως προς την κατάργηση του μαθήματος «Καλλιτεχνική Παιδεία» στην Α΄ Λυκείου και τη συνακόλουθη μη πρόβλεψη διδασκαλίας, εν γένει, καλλιτεχνικών μαθημάτων στο λύκειο, από το άρθρο 16 του Συντάγματος δεν επιβάλλεται, καταρχήν, η αναγωγή συγκεκριμένης επιστήμης σε αντικείμενο διδασκαλίας στη δευτεροβάθμια και δη τη λυκειακή εκπαίδευση, καθώς το ζήτημα αυτό ανάγεται στη ρυθμιστική ευχέρεια του νομοθέτη. (Μειοψ.). Περαιτέρω, οι ισχυρισμοί των αιτούντων ότι οι προσβαλλόμενες κανονιστικές πράξεις έχουν εκδοθεί κατά παράβαση των άρθρων 5 παρ. 1 και 22 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι η κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων από το ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων του λυκείου παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη επαγγελματική ελευθερία και το δικαίωμα εργασίας των καλλιτεχνών εκπαιδευτικών, απορρίπτονται ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης προϋπόθεσης καθ’ ο μέρος αφορούν τα ειδικά μαθήματα, τα οποία εξακολουθούν να διδάσκονται στη Γ΄ Λυκείου, ενώ, εξάλλου, εφόσον δεν προβάλλονται ειδικότεροι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί, δεν προκύπτει ότι από την εν λόγω μεταβολή του τρόπου διδασκαλίας των ειδικών μαθημάτων πλήσσονται πράγματι τα επαγγελματικά δικαιώματα των αιτούντων. Αναφορικά δε με τη διδασκαλία του μαθήματος «Καλλιτεχνική Παιδεία» στην Α΄ Λυκείου, ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος στο σύνολό του, καθώς η εν λόγω ρύθμιση τέθηκε στο πλαίσιο ρύθμισης της οργάνωσης και λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας και στο πλαίσιο αυτό ο νομοθέτης, κοινός ή κανονιστικός, δεν κωλύεται από το Σύνταγμα να τροποποιεί, κατά τρόπο απρόσωπο και αντικειμενικό, ρυθμίσεις ευνοϊκές για μια κατηγορία εκπαιδευτικών, μεταβάλλοντας την αντίληψή του ως προς τη σκοπιμότητα των σχετικών ρυθμίσεων, ενώ το γεγονός ότι η διδασκαλία του εν λόγω μαθήματος προβλεπόταν στα προϊσχύσαντα ωρολόγια προγράμματα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δημιούργησε στους αιτούντες την εύλογη και άξια προστασίας προσδοκία για τη διατήρηση αμετάβλητου του εν λόγω καθεστώτος άσκησης της επαγγελματικής τους ελευθερίας. Τέλος, κατά το μέρος που αφορά την κατάργηση από το ωρολόγιο πρόγραμμα της Α΄ Λυκείου του μαθήματος «Καλλιτεχνική Παιδεία», η οποία έχει ως συνέπεια πλέον την πλήρη απουσία της διδασκαλίας καλλιτεχνικών μαθημάτων ως μαθημάτων γενικής παιδείας σε όλες τις τάξεις του λυκείου, η επιχειρηθείσα ύστερα από γνωμοδοτήσεις του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής ρύθμιση παραγνωρίζει τα κριτήρια άσκησης της κανονιστικής αρμοδιότητας της Διοίκησης, διότι δεν προκύπτει ο σκοπός δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται από τη μεταβολή αυτή, ή ότι η εν λόγω επιλογή του κανονιστικού νομοθέτη έλαβε χώρα κατόπιν ουσιαστικής του εκτίμησης, ότι με την κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων και την πρόσδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στη διδασκαλία άλλων μαθημάτων, επιτυγχάνονται οι στόχοι που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 16 του Συντάγματος. Συνεπώς, οι προσβαλλόμενες πράξεις κρίνονται ακυρωτέες κατά το ανωτέρω μέρος.
Σύνδεσμος
ΣτΕ 2573/2021 Τμ.Γ - Πλήρες κείμενο
