Με την υπό κρίση έφεση ζητήθηκε η εξαφάνιση της 4/2021 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κομοτηνής, με την οποία είχε απορριφθεί αίτηση ακύρωσης του εκκαλούντος κατά της …/…/5.7.2019 απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης, βάσει της οποίας απορρίφθηκε το από 18.8.2017 αίτημα να χορηγηθεί άδεια διαμονής στον εκκαλούντα υπό την ιδιότητά του ως συζύγου Ελληνίδας πολίτη. Από τα άρθρα 5 και 25 της Σύμβασης για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Σένγκεν (ΣΕΣΣ) και του Καν. (ΕΚ) 1987/2006, συνάγεται ότι η καταχώριση ενός αλλοδαπού στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν με σκοπό την απαγόρευση εισόδου ή διαμονής αποτελεί απόφαση αρχής ενός κράτους μέλους, η οποία ισχύει και είναι εκτελεστή σε όλα τα κράτη μέλη της Σύμβασης Σένγκεν, οι δε αρχές των λοιπών κρατών μελών δεν έχουν αρμοδιότητα ελέγχου της νομιμότητας της εν λόγω καταχώρισης, αφού μόνον το καταχωρίζον κράτος μέλος δύναται να τροποποιεί, να συμπληρώνει, ή να διαγράφει τα δεδομένα που έχει εισαγάγει στο κοινό πληροφοριακό σύστημα. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. δ΄ της § 1 του άρθρου 5 και της § 1 του άρθρου 25 της ΣΕΣΣ σε περίπτωση που κράτος μέλος καλείται να αποφανθεί επί αιτήματος χορήγησης ή ανανέωσης άδειας διαμονής ή εξετάζει την ανάκληση ήδη χορηγηθέντος τίτλου διαμονής αλλοδαπού, ο οποίος έχει καταχωρισθεί στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν από άλλο Κράτος μέλος της Σύμβασης αυτής με σκοπό την απαγόρευση εισόδου ή διαμονής, κατ’ αρχάς ζητεί από το κράτος καταχώρισης όλες τις συμπληρωματικές κατά την έννοια του Κανονισμού (ΕΚ) 1987/2006 πληροφορίες, οι οποίες συνδέονται με και τεκμηριώνουν την επίμαχη καταχώριση. Κατ’ εκτίμηση δε των συμπληρωματικών αυτών πληροφοριών, της αιτήσεως του ενδιαφερομένου και ιδίως των τυχόν σοβαρών λόγων, των οποίων γίνεται επίκληση με αυτήν, όπως η ύπαρξη προστατευομένων από το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ οικογενειακών δεσμών, οφείλει η εθνική αρχή, η οποία εξετάζει το ζήτημα της άδειας διαμονής, κατ’ εφαρμογή της § 2 του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ, να προβεί σε στάθμιση μεταξύ των λόγων δημοσίου συμφέροντος, στην προστασία του οποίου αποβλέπει η υφιστάμενη καταχώριση στο πληροφοριακό σύστημα Σένγκεν, και των δικαιωμάτων του αλλοδαπού. Εφόσον η εθνική διοικητική αρχή ασκήσει την αρμοδιότητά της αυτή, δηλαδή εφόσον προβεί στην κατά τα ανωτέρω στάθμιση, και καταλήξει σε κρίση περί απόρριψης του αιτήματος χορήγησης ή ανανέωσης του τίτλου διαμονής, η διαδικασία αυτή ικανοποιεί τις απαιτήσεις της § 1 του άρθρου 25 της ΣΕΣΣ, ερμηνευομένης σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Συνεπώς, η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία δέχθηκε ότι η διοίκηση εν προκειμένω ενήργησε κατά δεσμία αρμοδιότητα για την απόρριψη της αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής λόγω του αντικειμενικού γεγονότος της εγγραφής του εκκαλούντος στον κατάλογο ανεπιθυμήτων Σένγκεν κατόπιν απόφασης των τσεχικών αρχών κρίθηκε ότι έπρεπε να εξαφανιστεί. Ωστόσο, κρίθηκε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, διότι οι οικογενειακοί δεσμοί, που έχει αναπτύξει ο αιτών στην Ελλάδα, δεν αρκούν για την χορήγηση άδειας διαμονής ενόψει των σοβαρών λόγων δημοσίου συμφέροντος που τεκμηριώνονται από την υφιστάμενη καταχώρισή του στο πληροφοριακό σύστημα Σένγκεν, δεν συνέτρεχε δε εν προκειμένω παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας. Τέλος, κρίθηκε ότι, με την υποβολή του αιτήματος για την χορήγηση άδειας διαμονής και όλων των υποστηρικτικών αυτής στοιχείων σχετικά με τους οικογενειακούς δεσμούς που έχει αναπτύξει ο αιτών στην χώρα τηρήθηκε ο τύπος της προηγούμενης ακρόασης και δεν απαιτείτο να κληθεί σε ακρόαση από τη διοίκηση ενόψει των στοιχείων που προέκυψαν από την έρευνα στο πληροφοριακό σύστημα Σένγκεν, δεδομένου ότι αφενός η εθνική διοικητική αρχή δεν είχε δυνατότητα ελέγχου ή τροποποίησης της καταχώρισης που είχε διενεργήσει άλλο κράτος μέλος, αφετέρου η προηγούμενη ακρόασή του δεν συνιστά ουσιώδη τύπο όσον αφορά την εκτίμηση των λόγων δημοσίου συμφέροντος και την στάθμιση, στην οποία προβαίνει κατ’ ουσιαστική εκτίμηση η αρμόδια διοικητική αρχή. Άλλωστε, η προηγούμενη ακρόαση του ενδιαφερομένου δεν αποτελεί ουσιώδη τύπο για τη στάθμιση ανάμεσα στο δημόσιο συμφέρον και στην προστασία των δικαιωμάτων του. Κατόπιν τούτων, το ΣτΕ δέχτηκε την έφεση.