Πρόσφατη νομολογία
20 Ιαν 2020
ΣτΕ 1918/2019 Τμ.Δ΄: Κρατικές ενισχύσεις, προσφυγή ενώπιον του ΔΕΕ κατά αποφάσεως της Επιτροπής & αναστολή δίκης ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου
Στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων, τα εθνικά δικαστήρια δύνανται να επιλαμβάνονται διαφορών, οι οποίες τα υποχρεώνουν να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν την έννοια της προβλεπομένης από το άρθρο 107 παρ. 1 της ΣΛΕΕ ενισχύσεως, προκειμένου να κρίνουν αν ένα κρατικό μέτρο που ελήφθη χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία του προβλεπομένου από το άρθρο 108 παρ. 3 της ΣΛΕΕ προηγούμενου ελέγχου, έπρεπε να είχε υποβληθεί στη διαδικασία αυτή. Αντιθέτως, τα εθνικά δικαστήρια δεν είναι αρμόδια να αποφαίνονται περί του εάν ένα κρατικό μέτρο ενίσχυσης είναι συμβατό ή μη με την κοινή αγορά. Η κρίση αυτή εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ασκείται υπό τον έλεγχο του δικαστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την υπ’ αριθ. C (2018) 4947/30-7-2018 απόφασή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα να μην εγείρει αντιρρήσεις στην υιοθέτηση του θεσπισθέντος με το άρθρο 143Δ του ν. 4001/2011 και την υπ’ αριθ. 780/2018 απόφαση της Ρ.Α.Ε. Μεταβατικού Μηχανισμού Αποζημίωσης Ευελιξίας, εδέχθη δε ότι η θέσπιση του Μεταβατικού Μηχανισμού Αποζημίωσης Ευελιξίας συνιστά κρατική ενίσχυση, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 107 παρ. 1 της ΣΛΕΕ, είναι, όμως συμβατός με την εσωτερική αγορά, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 3 του ανωτέρω άρθρου. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η αιτούσα άσκησε την από ...-…-2018 προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 263 της ΣΛΕΕ, ζητώντας την ακύρωση της εν λόγω αποφάσεως και προβάλλοντας τους εξής λόγους: α) παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας κατά την εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 108 παρ. 2 και 3 της ΣΛΕΕ, όσον αφορά τη μη κίνηση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της επίσημης διαδικασίας έρευνας προς διαπίστωση αν ο ένδικος μηχανισμός συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά και β) πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης περί το δίκαιο και τα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την κρίση ότι ο ένδικος μηχανισμός πληροί τα κριτήρια για την αξιολόγηση της συμβατότητας της ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά με βάση το άρθρο 107 παρ. 3 περ. γ΄ της ΣΛΕΕ και, ειδικότερα, τα κριτήρια της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας, της καταλληλότητας, του χαρακτήρα κινήτρου και της αποφυγής αδικαιολόγητων επιπτώσεων στον ανταγωνισμό. Όταν η επίλυση της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου εξαρτάται από το κύρος της αποφάσεως της Επιτροπής, από την υποχρέωση ειλικρινούς συνεργασίας απορρέει το καθήκον του εθνικού δικαστηρίου να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία, έως ότου εκδοθεί από τα δικαιοδοτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμετάκλητη απόφαση επί της ασκηθείσης προσφυγής, προκειμένου να αποφευχθεί η έκδοση αποφάσεως αντίθετης με την απόφαση της Επιτροπής. Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η κρίση επί της παρούσης υποθέσεως εξαρτάται από την κρίση περί του συμβατού ή μη του θεσπισθέντος με το άρθρο 143Δ του ν. 4001/2011 και την υπ’ αριθ. 780/2018 απόφαση της Ρ.Α.Ε. Μεταβατικού Μηχανισμού Αποζημίωσης Ευελιξίας προς την εσωτερική αγορά, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ, στην προκειμένη περίπτωση, συντρέχει λόγος αναβολής εκδόσεως οριστικής αποφάσεως επί της κρινομένης αιτήσεως ακυρώσεως, μέχρις ότου αποφανθεί το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της προσφυγής που άσκησε η αιτούσα κατά της υπ’ αριθ. C (2018) 4947/30-7-2018 αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σύνδεσμος
ΣτΕ 1918/2019 Τμ.Δ΄ - Πλήρες κείμενο
