Πρόσφατη νομολογία


26 Μαΐ 2022

ΣτΕ 18/2022 Τμ.Δ: Διαφορά ιδιωτικού δικαίου η καταγγελία συμβάσεων εργασίας ιδ. δικαίου υπαλλήλων του υπό εκκαθάριση Ταμείου Αλληλοβοηθείας Υπαλλήλων του ΥΠΠΟ

Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες απασχολούμενοι στο καθ’ ου Ταμείο Αλληλοβοηθείας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού δυνάμει συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ζητούν την ακύρωση α) της ΥΠΠΟΑ/ΓΔΔΥΔ/ΔΔΑΔ/ΤΔΥΕΦ/708890/53538/52265/ 1800/20.12.2019 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού «Ορισμός εκκαθαριστή του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου δέκατου ένατου του ν. 4639/ 2019 και β) της ΥΠΠΟΑ/ΑΤΝΕΚΕ/52500/165/31.1.2020 κοινής αποφάσεως των ιδίων ως άνω Υπουργών «Ρυθμίσεις για την εκκαθάριση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού». Η κρινόμενη διαφορά, όπως προσδιορίζεται, από τα προβαλλόμενα με την αίτηση ακυρώσεως, ανάγεται στην αμφισβήτηση της νομιμότητας της έκδοσης πράξεων περί θέσης σε αναστολή και καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου που είχαν συναφθεί μεταξύ των αιτούντων και του «Ταμείου Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού», οι δε αιτούντες, χωρίς να στρέφονται ρητώς κατά τυχόν παράλειψης οφειλομένης διαδικασίας σύστασης προσωποπαγών θέσεων στο ΥΠ.ΠΟ., αμφισβητούν τη νομιμότητα της άρνησης κατάταξής τους σε προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του Υπουργείου Πολιτισμού. Με τα δεδομένα αυτά, η υπό κρίση διαφορά η οποία έχει ως βάση την παροχή εξηρτημένης εργασίας με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, έχει χαρακτήρα διαφοράς ιδιωτικού δικαίου για την επίλυση της οποίας είναι αρμόδια τα πολιτικά δικαστήρια. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούν εξάλλου, τη διαδικασία εκκαθάρισης ένωσης προσώπων, η οποία αποτελούσε από της συστάσεώς της και μέχρι τη θέση της σε εκκαθάριση, ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα διεπόμενη από το άρθρο 107 του Α.Κ. και όχι δημόσια υπηρεσία ενταγμένη οργανικά στο ΥΠ.ΠΟ., όπως ισχυρίζονται οι αιτούντες, πρωτίστως, διότι οι σκοποί του εν λόγω Ταμείου (παροχή βοηθήματος στους υπαλλήλους του ΥΠ.ΠΟ. διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων) δεν αποτελούν σκοπούς δημοσίου συμφέροντος. Μόνη δε η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρ. 7 του ν. 4598/2019 αρμοδιότητα της τριμελούς επιτροπής του ΥΠ.ΠΟ. και στη συνέχεια του Α.Σ.Ε.Π. να ελέγξουν και να διαπιστώσουν τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων της επίδικης ένταξης δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει τη σχετική διαδικασία ως ειδική διοικητική διαδικασία και τις εξ αυτής προκύπτουσες διαφορές ως διοικητικές.


Σύνδεσμος

ΣτΕ 18/2022 Τμ.Δ - Πλήρες κείμενο »