Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η ακύρωση της 13/9.6.2020 απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με την οποία επιβλήθηκε στον αιτούντα, υποψήφιο βουλευτή στις γενικές βουλευτικές εκλογές της 7.7.2019, η κύρωση προστίμου, ύψους 3.500 ευρώ, λόγω παράνομης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων προς το σκοπό της πολιτικής επικοινωνίας, μέσω αποστολής ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Με την κρινόμενη προβάλλεται ότι μη νομίμως και κατά παράβαση των άρθρων 5, 25, 29 και 51 παρ. 3 του Συντάγματος και του άρθρου 3 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ εξομοιώθηκε η πολιτική επικοινωνία με τη διαφημιστική δραστηριότητα. Ειδικότερα, υποστηρίζεται ότι η καθ’ ης Αρχή πλημμελώς ερμήνευσε το άρθρο 11 παρ. 1 και 3 του ν. 3471/2006, περιορίζοντας τη δυνατότητα συμμετοχής του αιτούντος στην πολιτική ζωή της χώρας και το παθητικό εκλογικό δικαίωμα, περιλαμβανομένης και της ελευθερίας έκφρασης και ότι ο περιορισμός αυτός δεν προβλέπεται σε διάταξη νόμου αλλά γίνεται επί τη βάσει μιας διασταλτικής ερμηνείας των σχετικών διατάξεων. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη πράξη επιβλήθηκε η κύρωση του προστίμου βάσει της ερμηνείας ότι στην κατ’ άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3471/2006 επικοινωνία για «κάθε είδους διαφημιστικό σκοπό» περιλαμβάνεται και η πολιτική επικοινωνία που γίνεται με χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, μέσω δημοσίων δικτύων. Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται όμως ότι για τον περιορισμό της, αναγκαίας για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, επικοινωνίας του υποψηφίου βουλευτή κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με τους εκλογείς της περιφέρειας στην οποία θέτει υποψηφιότητα, απαιτείται ειδική ρύθμιση. Τέτοια ειδική ρύθμιση δεν μπορεί να θεωρηθεί το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 3471/2006, το οποίο εφαρμόσθηκε αποκλειστικά από την προσβαλλόμενη απόφαση της Αρχής και το οποίο ρυθμίζει τις μη ζητηθείσες επικοινωνίες για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς, μεταφέροντας την αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 13 της οδηγίας 2002/58, περί αυτόκλητων κλήσεων για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης, καθώς στην περιγραφείσα στις ως άνω διατάξεις επικοινωνία δεν εμπίπτει πάντως η επικοινωνία του υποψήφιου βουλευτή κατά την προεκλογική περίοδο. Και τούτο ενόψει της ιδιαίτερης σημασίας που αποδίδεται από τις αναφερόμενες στην τέταρτη σκέψη συνταγματικές διατάξεις στην επικοινωνία αυτή. Η ερμηνεία αυτή δεν θίγει την προστασία των προσωπικών δεδομένων των εμπλεκομένων φυσικών προσώπων, σε αντίθεση με τα προβαλλόμενα από την καθ’ ης Αρχή με το από 22.3.2022 υπόμνημα μετά τη συζήτηση, δεδομένου ότι εξακολουθούν να τυγχάνουν εφαρμογής οι γενικές διατάξεις του ΓΚΠΔ, βάσει των οποίων δύναται να κριθεί η νομιμότητα κάθε επεξεργασίας. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση που επέβαλε το επίδικο πρόστιμο, υπό την εσφαλμένη νομική εκδοχή ότι τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 11 του ν. 3471/2006 κρίθηκε ακυρωτέα ως στερούμενη νομίμου ερείσματος.