Εφόσον η ισχύς των προσβληθεισών ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου πράξεων παράλειψης επιλογής και τοποθέτησης της εκκαλούσας στις επίδικες θέσεις προϊσταμένων τμημάτων έχει λήξει κατά την τελευταία συζήτηση της υποθέσεως, η εκδίκαση της υπό κρίση εφέσεως, για τη συνέχιση της οποίας δεν προβλήθηκε ειδικότερος λόγος κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, παρίσταται αλυσιτελής. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός που προβλήθηκε με το υπόμνημα, σύμφωνα με τον οποίο αποτελεί ιδιαίτερο έννομο συμφέρον το γεγονός ότι, σε περίπτωση αποδοχής της έφεσης και, περαιτέρω, ακύρωσης των προσβαλλομένων ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου πράξεων δύναται να αναζητηθεί δικαστικώς από την εκκαλούσα η καταβολή σ’ αυτήν των μηνιαίων επιδομάτων ευθύνης -ανεξαρτήτως του ότι η τυχόν ζημία της εκκαλούσας αφορά μόνο το επίδομα προϊσταμένης τμήματος, αφού οι πράξεις που προσβλήθηκαν ως παράνομες ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου αφορούν παράλειψη επιλογής και τοποθέτησής της σε θέση προϊσταμένης τμήματος και όχι προϊσταμένης Διευθύνσεως- δεν δύναται, εν πάση περιπτώσει, να θεμελιώσει ιδιαίτερο λόγο που δικαιολογεί τη διατήρηση του εννόμου συμφέροντος αυτής για την εκδίκαση της κρινομένης εφέσεως, αφού η αποκατάστασή της εν λόγω ζημίας μπορεί να επιδιωχθεί με την άσκηση των κατάλληλων ενδίκων βοηθημάτων ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων, τα οποία θα εξετάσουν παρεμπιπτόντως και τη νομιμότητα των φερομένων ως ζημιογόνων πράξεων. Τέλος, ο ισχυρισμός της εκκαλούσας ότι το ιδιαίτερο έννομο συμφέρον της για την κατ’ ουσίαν εκδίκαση της εφέσεως και, ακολούθως, της αιτήσεως ακυρώσεως, συνίσταται στο ότι η παράλειψή της κατά την επίδικη επιλογή προς πλήρωση θέσεων προϊσταμένων τμημάτων, της στερεί ουσιωδώς τη δυνατότητα να καταλάβει θέση προϊσταμένου γενικής διευθύνσεως, δεν ευσταθεί αφενός διότι η διάταξη που επικαλείται η εκκαλούσα δεν ίσχυε κατά τον κρίσιμο για την λυσιτέλεια του ενδίκου μέσου χρόνο της παρούσας τελευταίας συζήτησης της κρινομένης εφέσεως, αφετέρου διότι στηρίζεται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι η επίδικη παράλειψη αφορά παράλειψη επιλογής και τοποθέτησης της εκκαλούσας σε θέση Προϊσταμένης Διευθύνσεως ενώ, όπως έχει ήδη εκτεθεί, πρόκειται για παράλειψη επιλογής και τοποθέτησης σε θέση Προϊσταμένης Τμήματος.