Με την κρινόμενη αίτηση επιδιώκεται η ακύρωση της υπ’ αριθμόν …/14.5.2018 απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου των μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.), δυνάμει της οποίας επιβλήθηκε στον αιτούντα, ήδη Καθηγητή, η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης για το αποδοθέν σε αυτόν πειθαρχικό παράπτωμα της επίδειξης διαγωγής απάδουσας προς την αξιοπρέπεια του πανεπιστημιακού λειτουργού. Συγκεκριμένα, ο αιτών είχε υποβάλλει, κατά τα έτη 2005-2008, υπεύθυνες δηλώσεις με τις οποίες απέκρυπτε τις παράλληλες απασχολήσεις αυτού στην Εμπορική Τράπεζα Α.Ε. και στο Τ.Ε.Ι. Πειραιώς. Η συμπεριφορά αυτή κρίθηκε ότι συνιστά το οριζόμενο στη διάταξη του άρθρου 22 §6 του Ν. 1599/1986 ποινικό αδίκημα της υποβολής ψευδών δηλώσεων, το οποίο τελέσθηκε κατ’ εξακολούθηση, κατά την έννοια του άρθρου 98 §§1-2 του ΠΚ, με τη διαδοχική υποβολή περισσοτέρων δηλώσεων και συνημμένων καταστάσεων παράλληλης απασχόλησης, επιφέροντας τον προσπορισμό στον αιτούντα, επί βλάβη της περιουσίας του Πανεπιστημίου, συνολικού οικονομικού οφέλους ύψους 97.922 ευρώ. Η εκ νέου άσκηση πειθαρχικής δίωξης και επιβολή πειθαρχικής ποινής για το παράπτωμα της υποβολής εκ μέρους του αιτούντος ψευδών υπευθύνων δηλώσεων, καθ’ ο μέρος αφορά στα διδακτικά έτη 2005-2006 και 2006-2007 και στην απασχόλησή του στην Εμπορική Τράπεζα, αντιβαίνει στην κατοχυρωμένη δυνάμει του άρθρου 111 §1 του Υπαλληλικού Κώδικα αρχή ne bis in idem. Η κρίση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. …/2018 πειθαρχικής απόφασης δεν αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς όσον αφορά τη στοιχειοθέτηση του φερομένου ως διαπραχθέντος από τον αιτούντα ποινικού αδικήματος κακουργηματικού χαρακτήρα, στην οποία το Πειθαρχικό Συμβούλιο στήριξε την κρίση του περί μη παραγραφής του αποδοθέντος σε αυτόν πειθαρχικού παραπτώματος. Το Δικαστήριο δέχτηκε την αίτηση και ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.