3 Ιαν 2023
Διαδικασία εξυγίανσης υπό το ν. 4738/2020.
Υποβολή νέας αίτησης επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης: Παραδεκτή και νόμιμη η νέα αίτηση επικύρωσης, ακόμη και αν η προηγούμενη επικυρωμένη από το δικαστήριο βρίσκεται σε ισχύ. Δεν είναι καταχρηστική η υποβολή νέας αίτησης, καθώς η αδυναμία της αιτούσας επιχείρησης για τήρηση της πρώτης συμφωνίας εξυγίανσης οφείλεται στην επιδείνωση της δύσκολης οικονομικής της κατάστασης από την πανδημία Covid-19.
Το δικαστήριο δεν δύναται να εξαιρέσει πιστωτή από την υπό επικύρωση συμφωνία εξυγίανσης, αλλά μόνο να τάξει προθεσμία τροποποίησής της.
Διακατηγοριακή παράκαμψη των διαφωνιών: Δυνατότητα εφαρμογής της όταν δεν επιτυγχάνονται τα απαιτούμενα ποσοστά πλειοψηφίας. Προϋποθέσεις εφαρμογής.
Αποκλίσεις από την αρχή της ίσης μεταχείρισης των πιστωτών: Δυνατή η απόκλιση επί εργατικών απαιτήσεων για κοινωνικούς λόγους. Δυνατή η απόκλιση για επιχειρηματικούς ρόλους όταν η αιτούσα επιχείρηση διατηρεί η ίδια απαιτήσεις έναντι του Δημοσίου, οι οποίες συμψηφίζονται μερικώς.
Συμφωνία περί διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους των απαιτήσεων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης: Απόρριψη ισχυρισμού περί καταχρηστικότητας. Η καταχρηστικότητα της συμφωνίας ελέγχεται μόνο υπό την αρχή της μη βλάβης της συλλογικής ικανοποίησης των πιστωτών. Σκοπός του ν. 4738/2020 είναι η διάσωση της επιχείρησης και υποχωρούν ακόμη και οι απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.
ΠΠρΑθ 321/2022 (Εκούσια δικαιοδοσία), σε: Αρμ 11/2022, σχόλιο: Χ. Σκαλίδη »