Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορούν να υπαχθούν αστικές και εμπορικές διαφορές, εφόσον τα μέρη έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της διαφοράς. Η εξουσία διάθεσης νοείται υπό την έννοια της ελευθερίας διάθεσης κατά το ουσιαστικό δίκαιο. Τα μέρη στερούνται εξουσίας διάθεσης, όταν η συμφωνία τους αναφέρεται σε ουσιαστικές έννομες σχέσεις, οι οποίες διέπονται από διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, ανεπίδεκτες αποκλίνουσας συμβατικής ρύθμισης, ενώ αντίθετα η έννοια της διάθεσης συνδέεται με την περαιτέρω δυνατότητα άσκησης με δικαιοπραξία της νομικής εξουσίας, που παρέχει το δικαίωμα και έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη μεταβολή, την αλλοίωση ή την απόσβεσή του.

Η εκ μέρους του διαδίκου παράλειψη προσκομιδής του κατ’ άρθ. 3 § 2 ν. 4640/2019 ενημερωτικού εγγράφου ή του κατ’ άρθ. 6 § 1 του ίδιου νόμου πρακτικού της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης, συνεπάγεται την κήρυξη απαράδεκτης της συζήτησης της αγωγής, χωρίς δυνατότητα προσφυγής του δικαστηρίου στη διάταξη του άρθ. 227 ΚΠολΔ.

Περιεχόμενο αγωγής κακοδικίας κατά δικηγόρου. Η αγωγή κακοδικίας μπορεί να είναι μόνον καταψηφιστική υποκείμενη σε τέλος δικαστικού ενσήμου και όχι απλώς αναγνωριστική, αν δε ασκηθεί ως τοιαύτη είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη. Αντικείμενο της αγωγής είναι η επιδίκαση αποζημίωσης, ενώ μπορεί να είναι και η επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Παραγραφή σχετικής αξίωσης. Απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής κακοδικίας αν δεν προσκομίζεται το ενημερωτικό έγγραφο του δικηγόρου προς τον πελάτη για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση.