Πρόσφατη νομολογία


27 Ιουν 2025

ΟλΣτΕ 533/2025: Η επιβολή διοικητικού προστίμου σε βάρος εφημερίου της αιτούσας δεν συνιστά ιδιαίτερο έννομο συμφέρον για τη συνέχιση της δίκης

Η κρινόμενη αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, ένεκα σπουδαιότητάς της. Οι αιτούσες προσβάλλουν το μέτρο της απαγόρευσης συμμετοχής των πιστών μόνο για τις θρησκευτικές τελετές κατά την εορτή των Θεοφανείων στις 6.1.2021 και επιδιώκουν την ακύρωση της υπ’ αριθμ. Δ1α/ΓΠ.οικ.:2/2.1.2021 Κ.Υ.Α. κατά: α) το μέρος που με αυτήν αναστέλλεται η τέλεση με την παρουσία φυσικών προσώπων κάθε είδους λειτουργιών, λατρευτικών συνάξεων, ιεροπραξιών και πάσης φύσεως θρησκευτικών τελετών σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους θρησκευτικής λατρείας κάθε δόγματος και θρησκείας, ανεξαρτήτως μεγέθους και χωρητικότητάς τους, στο σύνολο της Επικράτειας, για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας και, ειδικότερα, κατά το μέρος που με αυτήν καταργείται η δυνατότητα συμμετοχής των πιστών στις θρησκευτικές τελετές της 6.1.2021 (εορτή των Θεοφανείων), και β) το μέρος που με αυτήν απαγορεύεται απολύτως η τέλεση χριστιανικών γάμων και βαπτίσεων στους ορθόδοξους ιερούς ναούς, έστω με μόνη την παρουσία του ζεύγους των μελλονύμφων ή γονέων, του τέκνου τους και του αναδόχου αντίστοιχα. Τονίζεται ότι η προσβαλλόμενη με την κρινόμενη αίτηση ρύθμιση, δηλ. η απαγόρευση συμμετοχής των πιστών στις θρησκευτικές τελετές της 6.1.2021 (εορτή των Θεοφανείων), είχε παύσει να ισχύει ήδη με την πάροδο της ημέρας αυτής και, επομένως, και κατά τον χρόνο συζήτησης της υπόθεσης (2.4.2021). Ωστόσο, οι αιτούσες πρόβαλλαν ότι σε βάρος του εφημερίου του Ιερού Ναού … της αιτούσας Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας επιβλήθηκε πρόστιμο 1.500 ευρώ και διενεργείται προκαταρκτική έρευνα εναντίον του για την παρουσία 40 πιστών κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας των Θεοφανείων μέσα στον Ιερό Ναό του …, κατά παράβαση των επίμαχων διατάξεων της προσβαλλόμενης κ.υ.α.. Ο δικονομικός κανόνας της κατάργησης της δίκης στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η προσβληθείσα με την αίτηση ακυρώσεως διοικητική πράξη, ατομική ή κανονιστική, παύει να ισχύει μετά την άσκηση της αίτησης ακύρωσης, συνεπάγεται ότι οι τυχόν δυσμενείς για τον αιτούντα συνέπειες διοικητικής φύσης, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια ισχύος της πράξης και διατηρούνται και μετά τη λήξη της ισχύος της, δεν δύνανται να αρθούν με την άσκηση άλλων προβλεπόμενων ένδικων βοηθημάτων παρά μόνο με την έκδοση ακυρωτικής απόφασης. Προς τούτο, υφίσταται λόγος συνέχισης της δίκης, εάν ο αιτών επικαλεσθεί και αποδείξει τις δυσμενείς συνέπειες, προκειμένου να επιτύχει την άρση των εν λόγω συνεπειών, μέσω της ακύρωσης της πράξης. Εν προκειμένω, οι ισχυρισμοί δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της παρούσας δίκης, καθότι οι ποινικές συνέπειες τις οποίες επικαλούνται οι αιτούσες δεν συνιστούν το ιδιαίτερο έννομο συμφέρον, όπως επίσης ούτε η επιβολή διοικητικού προστίμου σε βάρος εφημερίου της 16ης αιτούσας δεν συνιστά το ιδιαίτερο έννομο συμφέρον που θα δικαιολογούσε τη συνέχιση της παρούσας δίκης. Ακολούθως, το Δικαστήριο κατήργησε τη δίκη.


Σύνδεσμος

ΟλΣτΕ 533/2025 - Πλήρες κείμενο »