Με την κατατεθείσα στις 21.12.2018 αγωγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς, οι ενάγουσες, μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) του Πανεπιστημίου Πειραιώς (αναπληρώτριες καθηγήτριες), ζήτησαν να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγομένων (Ελληνικού Δημοσίου και Πανεπιστημίου Πειραιώς), να τους καταβάλουν χρηματικά ποσά ως αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (ΕισΝΑΚ). Τα ανωτέρω ποσά, όπως υποστηρίζουν οι ενάγουσες, αντιστοιχούν: α) σε διαφορές των αποδοχών μεταξύ αυτών που έλαβαν οι ενάγουσες, ως μέλη του Δ.Ε.Π. του δεύτερου εναγόμενου, για τα έτη 2017 και 2018, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 129 έως και 131 και 155 του ν. 4472/2017, -με τις οποίες θεσπίστηκε νέο μισθολόγιο για τα μέλη του Δ.Ε.Π. των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) και οι οποίες, κατά τους ισχυρισμούς τους, αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 1 και 5, 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 25 παρ. 1, 16 και 17, 74 παρ. 5 και 80 παρ. 1 του Συντάγματος και στην αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των μελών του Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι., καθώς και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.)- και εκείνων που θα ελάμβαναν με βάση το νομικό καθεστώς που ίσχυε πριν από την έναρξη ισχύος (1.8.2012) του ν. 4093/2012, οι διατάξεις του οποίου κρίθηκαν, με την 4741/2014 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι αντίκεινται προς τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης της συγκεκριμένης κατηγορίας δημόσιων λειτουργών, β) στα επιδόματα εορτών και αδείας για τα έτη 2017 και 2018, τα οποία είχαν διαμορφωθεί με το άρθρο 16 του ν. 4024/2011 στο συνολικό ποσό των 1.000 ευρώ ετησίως και καταργήθηκαν ολοσχερώς, με την αντισυνταγματική, κατά τους ισχυρισμούς τους, διάταξη της περ. 1 της υποπαρ. Γ.1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012. Με την 5395/2020 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς υποβλήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010: Εάν οι διατάξεις των άρθρων 128 έως 131 και 155 του Μέρους ΣΤ’ του ν. 4472/2017 αντίκεινται στο άρθρο 16 και την απορρέουσα από αυτό αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των μελών του Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι., καθώς και προς τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισότητας (άρθρο 4 παρ.1 και 5 του Συντάγματος) και της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος). Το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις των άρθρων 128 έως και 131 και 155 του ν. 4472/2017, με τις οποίες θεσμοθετήθηκε νέο ειδικό μισθολόγιο για τα μέλη του Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι., αντίκεινται στο άρθρο 16 του Συντάγματος και την απορρέουσα από αυτό αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισής τους, καθώς και προς τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Κατόπιν, το ΣτΕ παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς για την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας ενώπιόν του αγωγής.