Με την κρινόμενη αίτηση, η οποία εισήχθη ενώπιον της Ολομελείας με την Ε:211/5.2.2021 πράξη της Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, ζητήθηκε η ακύρωση της ΥΠΕΝ/ΔΕΣΕΔΠ/117828/ 1338/7.12.2020 απόφασης του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Ανάθεση υλοποίησης ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Ηλεκτρονικού Μητρώου της παρ. 2 του άρθρου 53 του ν. 4495/2017 και τέλους ανταπόδοσης». Κατά την έννοια του άρθρου 47 § 1 Π.Δ. 18/1989, για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως δεν αρκεί το κοινό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για τα γενικότερα θέματα της Χώρας και για τη σύννομη άσκηση της δημόσιας εξουσίας, αλλά απαιτείται η ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του αιτούντος προσώπου ή φορέα συλλογικής δραστηριότητας με την προσβαλλόμενη πράξη. Η ύπαρξη του ιδιαίτερου αυτού δεσμού κρίνεται, όταν η διοικητική πράξη δεν απευθύνεται ευθέως προς τον αιτούντα δημιουργώντας γι' αυτόν συγκεκριμένες έννομες συνέπειες, από τον σύνδεσμο που υπάρχει μεταξύ των εννόμων αποτελεσμάτων, που επιφέρει η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη, και του περιεχομένου μιας συγκεκριμένης νομικής κατάστασης ή ιδιότητας, στην οποία βρίσκεται ή την οποία έχει και επικαλείται ο αιτών. Καθ’ όσον, εξάλλου, αφορά τα νομικά πρόσωπα, το έννομο συμφέρον τους για την προσβολή διοικητικής πράξης κρίνεται κατά περίπτωση, ενόψει κυρίως των επιδιωκόμενων από αυτά, κατά τη συστατική τους πράξη ή το καταστατικό τους, συγκεκριμένων σκοπών, καθώς και του περιεχομένου της πράξης. Εν προκειμένω, η αιτούσα συνδικαλιστική οργάνωση έχει ως μέλη, σύμφωνα με το προαποδεικτικώς προσκομισθέν καταστατικό της, όλα τα ενιαία πρωτοβάθμια σωματεία των εργαζομένων, μεταξύ άλλων, «στις υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΥΠΕΧΩΔΕ), ή όπως αλλιώς ήθελε μετονομασθεί» και επιδιώκει, μεταξύ άλλων, τη «συνένωση όλων των ενιαίων πρωτοβάθμιων σωματείων [των ως άνω εργαζομένων] … για την καλύτερη προστασία των υπαλλήλων, από πλευράς συνθηκών εργασίας … νομικής κάλυψης, κατοχύρωσης των αποκτημένων δικαιωμάτων τους ...», τη «διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων των σωματείων - μελών και των φυσικών προσώπων μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων της» και τη «συμβολή στη βελτίωση της οργάνωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών του ΥΠΕΧΩΔΕ ..., ώστε με την ολοένα αυξανόμενη απόδοσή τους να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου». Ενόψει, όμως, του εν λόγω περιεχομένου του καταστατικού της αιτούσας, αυτή δεν έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης. Και τούτο διότι κανένας από τους ως άνω καταστατικούς σκοπούς της αιτούσας ομοσπονδίας δεν σχετίζεται με το θεσμό της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας κτιρίων και διηρημένων ιδιοκτησιών, ο οποίος, κατά τα εκτιθέμενα σε προηγούμενη σκέψη, συνίσταται στην ακριβή και αξιόπιστη αποτύπωση των κτιρίων και την καταγραφή και παρακολούθηση των μεταβολών που επιχειρούνται σε αυτά, ούτε, κατά μείζονα λόγο, με την απόφαση του νομοθέτη να αναθέσει την αποστολή αυτή σε αξιόπιστο δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα και, περαιτέρω, την επιλογή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου “Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος” ως παρόχου των σχετικών ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς την κεντρική Διοίκηση, τους μηχανικούς και τους πολίτες, στην οποία προέβη η προσβαλλόμενη κανονιστική απόφαση, αφού, μάλιστα, η επιλογή αυτή ούτε τις συνθήκες εργασίας και τα συμφέροντα των εργαζομένων του Υπουργείου επηρεάζει ούτε συνιστά αποδοκιμασία προς τους ίδιους ή αμφισβήτηση της επαγγελματικής τους επάρκειας. Περαιτέρω και ανεξαρτήτως των ανωτέρω καταστατικών σκοπών της αιτούσας, ο καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων άσκησης αρμοδιοτήτων δημόσιας υπηρεσίας από τον νομοθέτη, ή, δυνάμει νομοθετικής εξουσιοδότησης, από την κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση, ανάγεται στην κανονιστική σχέση μεταξύ του κράτους και των υπαλλήλων ή υπηρεσιών, στους οποίους ανατίθεται η άσκηση των εν λόγω αρμοδιοτήτων, οι δε σχετικές διοικητικές πράξεις δεν είναι παραδεκτώς, από πλευράς εννόμου συμφέροντος, προσβλητές από συνδικαλιστικό φορέα. Η κρινόμενη αίτηση απορρίφθηκε ως ασκηθείσα χωρίς έννομο συμφέρον.