Αναίρεση· αν η απόφαση αναιρεθεί μερικώς, ως προς ορισμένο μόνο κεφάλαιο της όλης δίκης, τότε μόνο ως προς αυτό εξαφανίζεται η απόφαση και η εξουσία του δικαστηρίου της παραπομπής δεν εκτείνεται στα άλλα κεφάλαια, ως προς τα οποία διατηρείται το δεδικασμένο της απόφασης, εκτός από τα κεφάλαια που συνδέονται αρρήκτως με τα αναιρεθέντα και συναναιρούνται· εάν το δικαστήριο της παραπομπής εξετάσει εκ νέου και το κεφάλαιο, ως προς το οποίο δεν αναιρέθηκε η απόφαση, παραβιάζει το δεδικασμένο της απόφασης αυτής κατά τη θετική του λειτουργία, αν κρίνει διαφορετικά από την υφιστάμενη από το δεδικασμένο δέσμευση, οπότε ιδρύεται ο προβλεπόμενος από τη διάταξη του άρθρου 559 αριθ. 16 ΚΠολΔ λόγος· αν όμως ως προς το κεφάλαιο αυτό η απόφαση του δικαστηρίου της παραπομπής δεν διαφέρει από την προηγούμενη απόφαση, οπότε κατ' αποτέλεσμα έγινε σεβαστό το δεδικασμένο κατά τη θετική του λειτουργία, δεν υπάρχει έννομο συμφέρον προς επίκληση λόγου αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθ. 16 του ΚΠολΔ, παρότι παραβιάσθηκε η αρνητική λειτουργία του δεδικασμένου. Προϋποθέσεις αξίωσης αδικαιολόγητου πλουτισμού· κρίσιμος χρόνος, κατά τον οποίο οριστικοποιείται η αποδοτέα ωφέλεια και από του οποίου επαυξάνεται η ευθύνη του εναγομένου, ως λήπτη της παροχής, που πλούτισε παράνομα, είναι ο χρόνος λήψης της απαγορευμένης παροχής· από το χρονικό αυτό σημείο και εφεξής, ο εναγόμενος δεν απαλλάσσεται, ακόμη και αν ο πλουτισμός του μειώθηκε ή δεν σώζεται. Άμισθοι υποθηκοφύλακες· δικαιώματα υποθηκοφύλακα επί εγγραφής προσημείωσης υποθήκης, όταν με αυτή ασφαλίζονται απαιτήσεις από ομολογιακό δάνειο οποιασδήποτε κατηγορίας· ατέλεια ν. 3156/2003· τα ομολογιακά δάνεια απαλλάσσονται των αναλογικών δικαιωμάτων, υποκείμενα μόνον σε πάγιο τέλος· αχρεωστήτως καταβληθείσα αμοιβή υποθηκοφύλακα. Δικαιοδοσία πολιτικών δικαστηρίων.