Πρόσφατη νομολογία
12 Οκτ 2021
ΟλομΑΠ 5/2021: Ουσιαστικό ζήτημα η υπαγωγή περιστατικών στην έννοια της επεξεργασίας υλικού, ως προϋπόθεση στοιχειοθέτησης πορνογραφίας ανηλίκων έως 15 ετών
Η εκδίκαση της αναίρεσης παραπέμφθηκε από το ΣΤ’ Τμήμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ως προς έναν εκ των λόγων, για τον οποίο η απόφαση είχε ληφθεί με πλειοψηφία μιας ψήφου. Ο αναιρεσείων, ο οποίος είχε καταδικασθεί από το ΜΟΕ Θεσσαλονίκης για την πράξη της κατοχής υλικού παιδικής πορνογραφίας, με την επιβαρυντική περίσταση της πορνογραφίας ανηλίκων κάτω των 15 ετών (άρθρ. 348Α παρ. 4β ΠΚ), προέβαλε τον ισχυρισμό ότι τούτο προϋπέθετε την ύπαρξη επεξεργασίας του υλικού εκ μέρους του και, συνακόλουθα, ότι το Δικαστήριο της ουσίας δεν ερμήνευσε και δεν εφάρμοσε ορθά τον νόμο.
Επί αυτού του λόγου αναίρεσης, το ΣΤ’ Τμήμα του ΑΠ έκρινε ομόφωνα ότι, η προμήθεια και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας, που αποκτάται ελεύθερα από τον χρήστη του διαδικτύου με σποραδικές επισκέψεις στις ιστοσελίδες αυτού και η αποθήκευση τούτου για ιδία χρήση, δεν αναβαθμίζει αυτόματα την πράξη σε κακουργηματική, ακόμη δηλαδή και εάν η παραγωγή του υλικού συνδέεται με τη χρησιμοποίηση ανηλίκων έως 15 ετών. Απεναντίας, προϋπόθεση εφαρμογής της επιβαρυντικής περίστασης είναι η συνδρομή ορισμένων ενδεικτικών στοιχείων επεξεργασίας, διαχείρισης, αξιοποίησης, διάθεσης ή περαιτέρω διακίνησης του πορνογραφικού υλικού προς τρίτους, ή συνεργασίας με άλλους χρήστες του διαδικτύου για εμπλουτισμό και "βελτίωση" του υλικού, ούτως ώστε να ανακύπτει κίνδυνος διάδοσης αυτού. Ωστόσο, το Τμήμα του Αρείου Πάγου αποφάσισε με πλειοψηφία μίας ψήφου ότι, τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχτηκαν στην προκειμένη περίπτωση από το Δικαστήριο της ουσίας, όπως η ύπαρξη λογισμικού ανταλλαγής αρχείων, η συστηματική αποθήκευση μεγάλου αριθμού αρχείων και η μεταφορά τους σε διάφορους φακέλους, δεν είναι ικανά για την εφαρμογή της επιβαρυντικής περίστασης, καθώς δεν συνιστούν από μόνα τους ενδεικτικά στοιχεία της απαιτούμενης κατά τα ως άνω επεξεργασίας.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε κατά πλειοψηφία ότι, το αν τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά συνιστούν την απαιτούμενη επεξεργασία είναι ζήτημα ουσιαστικό και όχι νομικό και, για τον λόγο αυτό, κήρυξε την παραπομπή απαράδεκτη. Κατά τη γνώμη όμως τεσσάρων μελών του Δικαστηρίου, ο ως άνω λόγος αναίρεσης κατά της απόφασης του ΜΟΕ Θεσσαλονίκης, αφορούσε νομικό ζήτημα και δη αυτό της ορθής ή μη υπαγωγής των δεκτών γενομένων πραγματικών περιστατικών στη διάταξη του άρθρου 348 Α του ΠΚ (άρθρο 510 παρ. 1 περ. Ε' του ΚΠΔ). Συνεπώς, κατά την άποψη αυτή, η Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ήταν αρμόδια και έπρεπε να προχωρήσει στην περαιτέρω έρευνά του.
Σύνδεσμος
ΟλομΑΠ (Ποιν.) 5/2021 - Πλήρες κείμενο
