Ρύθμιση υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Παρά τη γραμματική διατύπωση του Ν. 3869/2010 ότι στη ρύθμιση υπάγονται μόνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, θα πρέπει κατά το πνεύμα του Νόμου να υπάγονται στη ρύθμιση και οι μη ληξιπρόθεσμες οφειλές. Απαραίτητη προϋπόθεση για την υπαγωγή των μη ληξιπρόθεσμων χρεών στη ρύθμιση να το έχει ζητήσει ή να μην έχει αντίρρηση ο οφειλέτης. Η εξόφληση των πιστωτών του δανειολήπτη με αδυναμία ικανοποίησης των στοιχειωδών βιοτικών του αναγκών δεν αναιρεί την αδυναμία πληρωμών του, καθόσον η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η διατήρηση ενός στοιχειώδους επιπέδου διαβίωσης επιβάλλουν να χαρακτηρισθεί ως αδυναμία πληρωμών η περίπτωση που δύναται να ικανοποιήσει το σύνολο των οφειλών του, εάν διαθέσει το σύνολο των εισοδημάτων του αλλά χωρίς να εξασφαλίζει στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης για τον ίδιο και την οικογένειά του.