Πρόσφατη νομολογία


2 Σεπ 2022

ΜΕφΘεσ 494/2022: Νομιμοποίηση εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων κατά τους ν. 3156/2003 και ν. 4354/2015

Τιτλοποίηση απαιτήσεων κατ’ άρθ. 10 ν. 3156/2003. Διαδικασία, δημοσιότητα. Επί μεταβιβάσεως επιχειρηματικών απαιτήσεων από Τράπεζα σε μία εταιρεία ειδικού σκοπού είναι δυνατόν να ανατεθεί με έγγραφη σύμβαση, η οποία σημειώνεται στο δημόσιο βιβλίο του άρθ. 3 ν. 2844/2000, η διαχείριση των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων σε πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα, το οποίο στην περίπτωση που η εταιρεία ειδικού σκοπού (αποκτήσεως) δεν εδρεύει στην Ελλάδα, πρέπει να είναι εγκατεστημένο στην Ελλάδα.
Η εταιρεία διαχειρίσεως ενεργεί πράξεις διαχειρίσεως ως αντιπρόσωπος και για λογαριασμό της εταιρείας ειδικού σκοπού. Ο νόμος, στην περίπτωση της μεταβίβασης απαιτήσεων με σκοπό την τιτλοποίηση κατά τους ορισμούς του ν. 3156/2003, δεν απονέμει στην εταιρεία διαχειρίσεως (με την οποία συμβάλλεται η εταιρεία αποκτήσεως) την ιδιότητα του μη δικαιούχου ή μη υπόχρεου διαδίκου.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθ. 925 § 1 ΚΠολΔ, ο καθολικός ή ειδικός διάδοχος του δικαιούχου οφείλει να κοινοποιήσει στον καθού η εκτέλεση επιταγή προς εκτέλεση και τα νομιμοποιούντα αυτόν έγγραφα. Η υποχρέωση αυτή επιβάλλεται τόσο για την έναρξη, όσο και για τη συνέχιση της υπό του δικαιοπαρόχου αρξάμενης εκτέλεσης και πρέπει να γίνεται ακόμα και όταν ο καθού η εκτέλεση έλαβε άλλοθεν γνώση της διαδοχής. Ως νομιμοποιούντα τον διάδοχο έγγραφα νοούνται τα αποδεικνύοντα τη διαδοχή και πρέπει να κοινοποιούνται είτε αυτά είναι δημόσια, είτε ιδιωτικά. Απαιτείται η επίδοση ολοκλήρων των εγγράφων και όχι αποσπασμάτων. Αυτά πρέπει να κοινοποιούνται ως πρωτότυπα επίσημα έγγραφα, μη αρκούσης, της απλής μνείας τούτων στην επιταγή.
Η δικονομική αρχή της διάθεσης, ως συνέπεια του απαλλοτριωτού των ιδιωτικών δικαιωμάτων ισχύει και στη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Οι δικονομικές συμβάσεις, με τις οποίες συμφωνείται, μεταξύ δανειστή και οφειλέτη, ότι αποκλείεται η αναγκαστική εκτέλεση, για την ικανοποίηση του δανειστή, γενικά ή για ορισμένες αξιώσεις του, δεν είναι ισχυρές. Το δικαίωμα του δανειστή να ζητήσει και επιτύχει την ουσιαστική πραγματοποίηση της αξιώσεώς του, είναι αναπαλλοτρίωτο. Είναι όμως ισχυρές οι δικονομικές συμβάσεις, με τις οποίες συμφωνείται ο περιορισμός των δικαιωμάτων και εξουσιών του δανειστή, κατά την εκτελεστική διαδικασία, είτε χρονικά είτε κατ’ αντικείμενο.
Λόγο ανακοπής του άρθ. 933 ΚΠολΔ μπορεί να αποτελέσει και η αντίθεση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης στα αντικειμενικά όρια του άρθ. 281 ΑΚ και η εντεύθεν ακυρότητα της εκτέλεσης.


Σύνδεσμος

ΜΕφΘεσ 494/2022, σε: ΕλλΔνη 3/2022, σχόλιο: Ε. Κώνστα »