Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων εκ Δανείων και Πιστώσεων (ΕΔΑΔΠ)· σύμβαση ανάθεσης διαχείρισης απαιτήσεων· τύπος· ελάχιστο περιεχόμενο· νομιμοποίηση· οι ΕΔΑΔΠ δεν αποκτούν κατά κυριότητα τις σχετικές απαιτήσεις και συνεπώς δεν καθίστανται ειδικοί κατά το ουσιαστικό δίκαιο διάδοχοι των πιστωτικών ιδρυμάτων· νομιμοποιούνται ως εκ τούτου όχι ως δικαιούχοι αλλά ως μη δικαιούχοι διάδικοι στις διεξαχθείσες περί των διαχειριζομένων απαιτήσεων δίκες· η νομιμοποίηση της ΕΔΑΔΠ στη διεξαγωγή δικών που αφορούν απαιτήσεις πιστωτικού ιδρύματος είναι συμβατική και μπορεί να διαμορφωθεί ως παράλληλη, αποκλειστική ή ακόμη και να περιορισθεί σε συγκεκριμένο κύκλο υποθέσεων· ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβαση διαχείρισης έχουν την εξουσία να διαρθρώσουν τη νομιμοποίηση της ΕΔΑΔΠ ως αποκλειστική, ακόμη και όταν ο εντολέας είναι πιστωτικό ίδρυμα, κανόνας παραμένει η παράλληλη νομιμοποίηση του πιστωτικού ιδρύματος, κατά συνεπή εφαρμογή της αρχής ότι εν αμφιβολία η νομιμοποίηση του μη δικαιούχου διαδίκου είναι συντρέχουσα και παράλληλη με εκείνη του αληθούς δικαιούχου. Μεταβίβαση επιδίκου αντικειμένου· η μεταβίβαση μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης, αλλά η δίκη συνεχίζεται μεταξύ των διαδίκων εωσότου νομίμως περατωθεί· μέχρι τότε μόνος νομιμοποιούμενος να διεξαγάγει τη δίκη είναι ο διάδικος που μεταβίβασε το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή σε περίπτωση θανάτου αυτού, ο νομιμοποιούμενος να συνεχίσει στο όνομά του τη δίκη, κληρονόμος αυτού·  ο ειδικός διάδοχος δεν αποκτά αυτοδικαίως την ιδιότητα του διαδίκου και δεν υπεισέρχεται στη θέση του δικαιοπαρόχου του, διαδίκου, ούτε μετά το θάνατο του τελευταίου, αλλά έχει δικαίωμα έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης να ασκήσει παρέμβαση, ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Αρείου Πάγου.