Επίσχεση εργασίας· το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας, όπως και κάθε άλλο δικαίωμα, υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 281 ΑΚ. Κατά συνέπεια, η άσκησή του πρέπει να γίνεται μέσα στα όρια της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών και να αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του οικονομικού και κοινωνικού σκοπού για τον οποίο θεσπίστηκε το δικαίωμα αυτό· ως καταχρηστικώς ασκούμενο θεωρείται το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας και όταν, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του εργοδότη (όπως της πληρωμής των ληξιπρόθεσμων μισθών) ή όταν η καθυστέρηση δεv οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία ή σε εξαιρετικά δυσμενείς γι' αυτόν περιστάσεις ή όταν η επίσχεση προξενεί στον εργοδότη δυσβάσταχτη και δυσανάλογη ζημία σε σχέση με το σκοπούμενο αποτέλεσμα ή όταν στρέφεται κατά εργοδότη που είναι αξιόπιστος και αξιόχρεος ή όταν αναφέρεται σε ασήμαντη αντιπαροχή του εργοδότη· η κατά τα άνω καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος επίσχεσης της εργασίας καθιστά την επίσχεση παράνομη, με συνέπεια να μην παράγει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή να μην καθιστά υπερήμερο τον εργοδότη, ο οποίος δεν οφείλει να καταβάλει στον μισθωτό που ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμα επίσχεσης τις αποδοχές υπερημερίας· όταν ο μισθωτός απέχει από την εργασία του μετά από νόμιμη δήλωση ότι ασκεί το δικαίωμα επίσχεσης, ο εργοδότης δεν έχει δικαίωμα με μόνη τη δήλωση αυτή να θεωρήσει λυμένη τη σύμβαση εργασίας από το μισθωτό με οικειοθελή αποχώρησή του από την εργασία του, ώστε να απαλλαγεί από την υποχρέωση από την καταβολής της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, επικαλούμενος έλλειψη των προϋποθέσεων του νόμου για την επίσχεση ή καταχρηστικότητα της άσκησής της.