Αστική ευθύνη Δημοσίου∙ υποχρέωση όπως διασφαλίζει την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων του στον τόπο εργασίας τους λαμβάνοντας, προληπτικά, κάθε μέτρο που απαιτείται, όχι μόνον χάριν του γενικού συμφέροντος, αλλά με σκοπό και την προστασία ατομικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων (και των συναλλασσόμενων με το δημόσιο)∙ το ενδεχόμενο κλιμάκωσης επιθετικής συμπεριφοράς ακόμη και μέχρι του σημείου φονικής επίθεσης με όπλο -όπως εξάλλου έχει συμβεί λόγου χάριν σε δικαστήρια και αστυνομικά τμήματα-, δεν μπορεί να θεωρηθεί γεγονός απρόβλεπτο∙ ομοίως, αποτελεί γεγονός ενδεχόμενο το να λάβει χώρα εντός των υπηρεσιών της Α.Α.Δ.Ε. εγκληματική ενέργεια, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή και την σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων σε αυτές. Αναγνωρίζεται η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου όπως καταβάλει στη σύζυγο του θανόντος υπαλλήλου, για τον εαυτό της ατομικώς 80.000 € και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της 110.000 € ευρώ, ως επίσης και στην πεθερά του θανόντος 4.000 €, καθώς ο ένδικος θάνατος προκλήθηκε από τις παράνομες παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου, που παρέλειψαν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζόμενων σε Δ.Ο.Υ., ενεργώντας προληπτικά, οι παραλείψεις τους δε αυτές συνδέονται αιτιωδώς με τον επελθόντα θάνατο του συγγενή τους, καθώς διευκόλυναν τον δράστη στην εκτέλεση του σχεδίου του, ο οποίος εισήλθε στο κτήριο όπου στεγάζεται η υπηρεσία φέροντας- μαζί με άλλα φονικά όπλα- τσεκούρι, χωρίς να υποβληθεί σε έλεγχο (από άνθρωπο ή μηχάνημα), έφτασε ανενόχλητος, έχοντας απεριόριστό χρόνο στην διάθεση του, στο γραφείο όπου εργαζόταν ο υπάλληλος και του επιτέθηκε, τραυματίζοντας τον θανάσιμα χωρίς να υπάρχει κάποιος ή κάτι να τον εμποδίσει (κλειστές πόρτες ή φύλακας).