Πρόσφατη νομολογία
12 Νοε 2019
ΓνμδΕισΑΠ 8/2019: Επανακαθορισμός ανώτατου ορίου εκτιτέας συνολικής ποινής καθείρξεως κατ’ άρθ. 94 παρ. 1 του νέου ΠΚ, πριν την εκτέλεση της ποινής
Ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σχετικά με τον επανακαθορισμό του ανώτατου ορίου της εκτιτέας συνολικής ποινής καθείρξεως κρατουμένων σε Καταστήματα Κράτησης της Χώρας, το οποίο υπό την ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα ορίζεται σε 20 έτη (αντί 25). Με αφορμή το ερώτημα που τέθηκε υπόψη του, επισημαίνει ότι, η μεγάλη πλειονότητα των δικαστικών αποφάσεων που έχουν ασχοληθεί με το εν λόγω ζήτημα, υιοθέτησε την ερμηνευτική προσέγγιση της ανάλογης εφαρμογής της αρχής του άρθρου 2 ΠΚ στην περίπτωση που ο νεότερος επιεικέστερος νόμος ίσχυσε μετά την αμετάκλητη εκδίκαση της υποθέσεως, πριν όμως από την εκτέλεση της επιβληθείσας ποινής. Όπως έχει νομολογηθεί σε αντίστοιχη περίπτωση από το Ακυρωτικό (βλ. ΑΠ 1638/1994, ΠοινΧρ 1995, 43) «η φάση της εκτέλεσης αποτελεί τμήμα της έννομης σχέσης που δημιουργείται μεταξύ δράστη και Πολιτείας και αρχίζει από την τέλεση της πράξης, λήγει δε με την εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε αμετάκλητα», το δε δεδικασμένο δεν πλήττεται «αφού δεν πρόκειται για κατάγνωση νέας ποινής, αλλά για καθορισμό εκτιτέας συνολικής ποινής». Έτσι , τα δικαστήρια, κατά κανόνα, προχώρησαν στον επιβαλλόμενο επανακαθορισμό του ανώτατου ορίου της εκτιτέας συνολικής ποινής καθείρξεως στα 20 έτη, όπως προβλέπει η ευμενέστερη διάταξη του άρθρου94 παρ. 1 του νέου ΠΚ (ΤριμΠλημΠειρ AT 3298/2019, ΜονΕφΚακΑΘ 2913/2019 κ.α.). Σημειωτέον, ότι η κρίση αυτή των ποινικών δικαστηρίων συμπορεύεται και με τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 1 εδ. γ του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Ν. 2462/1997), η οποία έχει ισχύ υπερνομοθετική.
Ωστόσο, ο Αντιεισαγγελέας δεν γνωμοδότησε επί του ερωτήματος αφού, κατά τη σταθερή θέση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, το αντικείμενο και τα όρια της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προβλέπονται στη διάταξη του άρθρου 25§2 του Ν. 1756/1988 (ΚΟΔΚΔΛ) και η αρμοδιότητά του αυτή συνίσταται στη διατύπωση της γνώμης του γενικώς και αφηρημένως ως προς την αμφιλεγόμενη έννοια διατάξεων νόμων επί ζητημάτων γενικότερου ενδιαφέροντος, και πάντως όχι επί υποθέσεων επί των οποίων επελήφθησαν ήδη ή πρόκειται να επιληφθούν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές, ή επί θεμάτων που απασχόλησαν ή πρόκειται να απασχολήσουν τα δικαστήρια ή τα δικαστικά συμβούλια, προς αποφυγή επηρεασμού της κρίσης τους. Εξάλλου, το αντικείμενο της γνωμοδότησης του Ανώτατου Εισαγγελέα πρέπει να αφορά ευρύτατες κατηγορίες προσώπων, αφού μόνον τότε πρόκειται περί θέματος που παρουσιάζει γενικότερο ενδιαφέρον.
Σύνδεσμος
ΓνμδΕισΑΠ 8/2019 - Πλήρες κείμενο
