Αναρτήθηκε στο διαδίκτυο το έγγραφο με αρ. πρωτ. ΔΕΑΦ Α 1139648/2018 του Διοικητή της ΑΑΔΕ, με θέμα «Φορολογική αντιμετώπιση εξόδων κηδείας που καταβάλλονται από επιχειρήσεις και οργανισμούς στο προσωπικό τους», με το οποίο διευκρινίζεται ότι, τα ποσά που καταβάλλονται από επιχειρήσεις και οργανισμούς στο προσωπικό τους (εν ενεργεία και συνταξιούχους) για έξοδα κηδείας, ανεξαρτήτως αν καταβάλλονται υποχρεωτικά ή όχι, δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου εισοδήματος, καθώς αποβλέπουν αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών, ενώ δεν συγκεντρώνουν τα εννοιολογικά γνωρίσματα του εισοδήματος. Εξάλλου, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 7 του Ν. 4172/2013 (Κ.Φ.Ε.), σε φόρο υπόκεινται μόνο τα εισοδήματα που εμπίπτουν στο εννοιολογικό πεδίο κάποιας από τις τέσσερις κατηγορίες που ορίζονται στο ίδιο άρθρο. Άλλωστε, η Διοίκηση παγίως δέχεται ότι, ένα ποσό χαρακτηρίζεται ως εισόδημα όταν υπάρχει περιοδικότητα και διάρκεια, μόνιμη πηγή προέλευσης καθώς και τακτική εκμετάλλευση της πηγής αυτής. Αντίστοιχα, με την ΠΟΛ 1219/2014 διευκρινίζεται ότι, οι παροχές που αποβλέπουν αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών ή  αποκατάσταση ζημιών του φυσικού προσώπου στα πλαίσια της εργασιακής του σχέσης και κατά την εκτέλεση της εργασίας του, δεν φορολογούνται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, διότι δεν έχουν τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος.

Ολόκληρο το κείμενο του εγγράφου είναι διαθέσιμο εδώ.