Οι περιορισμοί τόσο της υποχρεωτικής παραμονής στο στράτευμα επί διπλάσιο διάστημα του εκάστοτε χρόνου φοίτησης, αλλά και για πέντε επιπλέον έτη για τους στρατιωτικούς ιατρούς που απέκτησαν ιατρική ειδικότητα, όσο και της συνακόλουθης υποχρέωσης καταβολής, αντίστοιχης με τους υπολειπόμενους μήνες, αποζημίωσης, σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης δεν αντιβαίνουν στο Σύνταγμα και σε διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος. Τα πορίσματα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων της ΔΟΕ, όσο και οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων δεν έχουν νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα. Καθορισμός τρόπου υπολογισμού αποζημίωσης ευθέως από τον νόμο, χωρίς να καταλείπεται στη διοίκηση η ευχέρεια να λάβει υπόψη της το πραγματικό κόστος∙ εφόσον η στάθμιση στο νομοθετικό επίπεδο ως προς τον τρόπο υπολογισμού της αποζημίωσης, ο οποίος γίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια χωρίς να καταλείπεται στη διοίκηση η ευχέρεια να λάβει υπόψη της το πραγματικό κόστος, καθ’ έκαστον καταλογιζόμενο, κρίνεται εύλογη, δεν τίθεται ζήτημα συνταγματικότητας εκ της ευθείας εφαρμογής του κανόνα που προέκυψε από τη στάθμιση αυτή σε συγκεκριμένη, εξατομικευμένη περίπτωση∙ μη νόμιμη αμφισβήτηση ύψους δαπανών εκπαίδευσης∙ ειδικότερη γνώμη∙ μειοψηφία. Εξάλλου, ως βάση υπολογισμού της αποζημίωσης λαμβάνεται το σύνολο των εκκαθαρισμένων πραγματικών αποδοχών του κατεχόμενου βαθμού των εξερχομένων από το στράτευμα∙ δεν συνυπολογίζεται το επίδομα οικογενειακών βαρών ούτε η προσαύξηση λόγω οικογενειακής κατάστασης (γάμου και τέκνων) του επιδόματος εξομάλυνσης μισθολογικών διαφορών∙ πλην όμως, το επίδομα χρόνου υπηρεσίας συνυπολογίζεται.