Σε περίπτωση που ο τραπεζικός λογαριασμός συνταξιούχου του Δημοσίου πιστωθεί μετά τον θάνατό του με ποσά σύνταξης, αυτά θεωρούνται αχρεωστήτως καταβληθέντα και το οικείο πιστωτικό ίδρυμα υποχρεούται να τα επιστρέψει στον αρμόδιο συνταξιοδοτικό φορέα, εφόσον αυτά παραμένουν στον λογαριασμό του συνταξιούχου∙ στην περίπτωση δε που τα αχρεωστήτως πιστωθέντα ποσά έχουν αναληφθεί εν όλω ή εν μέρει από τρίτους, το πιστωτικό ίδρυμα υποχρεούται να γνωστοποιήσει στον συνταξιοδοτικό φορέα τα στοιχεία των τρίτων αυτών προσώπων, καθώς και τα στοιχεία όσων αναφέρονται ως συνδικαιούχοι του λογαριασμού (εφόσον πρόκειται περί κοινού λογαριασμού)∙ στην περίπτωση κατά την οποία δεν ανευρίσκονται τα αχρεωστήτως πιστωθέντα μετά τον θάνατο του συνταξιούχου ποσά συντάξεων σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό, νομίμως το ελλείπον ποσό καταλογίζεται σε βάρος των συνδικαιούχων∙ η διάταξη του άρθρου 3 παρ. 24 ν. 3408/2005, θεσπίζει σε βάρος των συνδικαιούχων νόμιμο μαχητό τεκμήριο ότι εισέπραξαν τα αχρεωστήτως κατατεθέντα ποσά των συντάξεων∙ εάν τα αχρεωστήτως ληφθέντα ποσά συντάξεων υπερβαίνουν το ποσό των 3.000 ευρώ, επιβάλλεται σε βάρος των συνδικαιούχων και πρόστιμο ανερχόμενο κατ’ ανώτατο όριο στο ποσό που αντιστοιχεί σε συντάξεις τριών μηνών. Μειοψηφία.