Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ της 18.3.2021, Λοΐζου κατά Ελλάδας Προσφυγή 17789/16, αλλά και σε συνέχεια της παλαιότερης ΕγκΕισΑΠ 10/2019, ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, απευθύνει οδηγίες στους Εισαγγελείς της χώρας, για την αποφυγή συναφών παραβιάσεων αναφορικά με το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια (άρθρο 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ).

Ειδικότερα επισημαίνει ότι, στην έννοια της προσφυγής του προσώπου που στερείται την ελευθερία του συνεπεία κρατήσεως ή συλλήψεως, υπάγεται και η προβολή «αντιρρήσεων» ως προς τη συμπλήρωση των ορίων προσωρινής κράτησης (κατ’ άρθρ. 292 παρ. 5 ΚΠΔ). Σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, η εισαγγελική πρόταση επί της προσφυγής του κρατουμένου, πρέπει να υποβάλλεται στο Συμβούλιο χωρίς χρονοτριβή (κατ. άρθρ. 290 παρ. 1 εδ. γ’ ΚΠΔ). Ενώ, ο διευθύνων Εισαγγελέας, μετά τη χρέωση του δικογράφου, οφείλει να παρακολουθεί την ταχύτητα διεκπεραίωσης και να κάνει συστάσεις. Υπενθυμίζεται ότι, όπως έκρινε το ΕΔΔΑ, το χρονικό διάστημα των 3 μηνών και 27 ημερών που αναλώθηκαν μέχρι να συνταχθεί η εισαγγελική πρόταση στην εν θέματι υπόθεση, δεν εναρμονίζεται με την «εντός βραχείας προθεσμίας» δικαστική κρίση που ορίζει το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ. Τέλος, επισημαίνεται ότι, τυχόν υπαίτια αδράνεια των εισαγγελικών λειτουργών, συνιστά πειθαρχικώς ελεγκτέα συμπεριφορά κατ’ άρθρο 91 παρ. 1,2 περ. ε’ ΚΟΔΚΔΛ.