Σύμβαση τοκοχρεωλυτικού στεγαστικού δανείου σε Ελβετικό Φράγκο· υποχρεώσεις πιστωτικών ιδρυμάτων σε περίπτωση συνομολόγησης σύμβασης δανείου σε αλλοδαπό νόμισμα· υποχρέωση ενημερώσεως (διαφωτίσεως)· υποχρέωση πιστωτικού ιδρύματος να προβεί σε πλήρη και ενδελεχή ενημέρωση του υποψηφίου δανειολήπτη σε ξένο νόμισμα ήδη κατά το προσυμβατικό στάδιο αναφορικώς με τον συναλλαγματικό κίνδυνο· η παραβίαση της υποχρεώσεως ενημερώσεως και διαφωτίσεως δεν αποτελεί, μόνη αυτή, λόγο ακυρότητας της συμβάσεως δανείου σε ξένο νόμισμα, αλλά επάγεται διοικητικές κυρώσεις εις βάρος της τράπεζας και θεμελιώνει υπέρ του δανειολήπτη αξίωση αποζημιώσεως είτε κατά τις διατάξεις των άρθρων 197 - 198 ΑΚ είτε, ακόμη, κατά τη διάταξη του άρθρου 8 Ν. 2251/1994· μετά την κατάρτιση της συμβάσεως δανείου, στο πλαίσιο εκπληρώσεως της οποίας η υποχρέωση πληροφορήσεως και διαφωτίσεως εκ μέρους της τράπεζας λογίζεται ως παρεπομένη υποχρέωση, η παράβασή της συνιστά πλημμελή εκπλήρωση της παροχής και θεμελιώνει συνακολούθως ενδοσυμβατική ευθύνη, χωρίς να αποκλείεται να συντρέχει παραλλήλως και αδικοπρακτική ευθύνη· η παροχή δανείου από τράπεζα σε καταναλωτή σε ξένο νόμισμα, η συναλλαγματική ισοτιμία του οποίου μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του δανείου, δεν συνιστά παροχή επενδυτικών υπηρεσιών και δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Ν. 2396/1996· συνεπώς δεν απαιτείται ειδική ενημέρωση, αλλά αρκεί η συνήθης πληροφόρηση του μέσου, ευλόγως προσεκτικού και ενημερωμένου κατά τις συναλλαγές καταναλωτή· Γενικοί Όροι Συναλλαγών· καταχρηστικότητα· όρος σε σύμβαση τοκοχρεωλυτικού στεγαστικού δανείου, με τον οποίο προβλέπεται εξόφληση των υποχρεώσεων του δανειολήπτη έναντι της δανείστριας τράπεζας είτε στο νόμισμα της χορηγήσεως (Ελβετικό Φράγκο) είτε στο εγχώριο νόμισμα (Ευρώ), βάσει της τρέχουσας τιμής πωλήσεως του νομίσματος χορηγήσεως την ημέρα καταβολής εκάστης τοκοχρεωλυτικής δόσεως, «απηχεί» την ενδοτικού δικαίου ρύθμιση της διατάξεως του άρθρου 291 ΑΚ, ήτοι πρόκειται περί «δηλωτικού» όρου και ως εκ τούτου κείται εκτός του πεδίου εφαρμογής της Οδηγίας 93/13 του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 1993· η ακυρότητα ενός ΓΟΣ δεν επιδρά επί του κύρους όλης της συμβάσεως, αλλά είναι μερική, υπό την έννοια ότι άκυρος θεωρείται μόνο ο συγκεκριμένος, κριθείς ως καταχρηστικός, όρος, εκτός εάν συνάγεται ότι η σύμβαση δεν θα είχε καταρτισθεί χωρίς το άκυρο μέρος· δεν θεμελιώνεται ακυρότητα της συμβάσεως δανείου σε ξένο νόμισμα με βάσει τις διατάξεις των άρθρων 140 επ., 147, 178, 179 και 281, 288, 388 ΑΚ.