Πρόσφατη νομολογία
29 Μαρ 2024
ΕΔΔΑ της 12.3.2024, UNGUR κατά Ρουμανίας: Παραβίαση της ιδιωτικής ζωής του προσφεύγοντος μέσω δημοσιευμάτων δυσφήμισης και αποτυχία των αρχών για αποτελεσματική προστασία
Ο προσφεύγων, γνωστός επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος στην πόλη του, διαμαρτύρεται ενώπιον του ΕΔΔΑ για παράλειψη των εθνικών δικαστηρίων να προστατεύσουν τη φήμη του από αρνητικά άρθρα σε διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Ειδικότερα, ο προσφεύγων κατέθεσε μήνυση εναντίον της διευθύντριας ειδησεογραφικής ιστοσελίδας C.A. για συκοφαντική δυσφήμιση, αλλά τα εθνικά δικαστήρια έκριναν ότι οι εναγόμενοι δημοσιογράφοι και διαχειριστές της ιστοσελίδας κινήθηκαν εντός των ορίων που αναγνωρίζονται κατά την άσκηση του λειτουργήματός του και ότι η γλώσσα που χρησιμοποίησαν δεν ήταν ποινικά κολάσιμη, ούτε υπερέβη τα όρια της υπερβολής και της πρόσκλησης. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η προστασία που παρέχει το άρθρο 8 επεκτείνεται και στο δικαίωμα στη φήμη, ως τμήμα του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, όπως το ίδιο έχει κρίνει με την πάγια νομολογία του. Ιδίως για υποθέσεις που αφορούσαν ισχυρισμούς εγκληματικής συμπεριφοράς, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι σύμφωνα με το Άρθρο 6 § 2 της Σύμβασης, τα άτομα έχουν το δικαίωμα να τεκμαίρεται η αθωότητά τους για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή τους. Μάλιστα, ενώ αναγνωρίζει τη διακριτική ευχέρεια που απολαμβάνει ο Τύπος στην επιλογή των μεθόδων δημοσιογραφικής αναφοράς, ιδίως για πρόσωπα δημοσίου ενδιαφέροντος, το ΕΔΔΑ επισημαίνει ότι πρέπει να γίνεται προσεκτική διάκριση μεταξύ των πραγματικών δηλώσεων από τη μια πλευρά και των αξιολογικών κρίσεων από την άλλη, διότι η ύπαρξη γεγονότων μπορεί να αποδειχθεί, ενώ η αλήθεια των αξιολογικών κρίσεων δεν επιδέχεται απόδειξης. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι η ελευθερία της έκφρασης συνεπάγεται «καθήκοντα και ευθύνες» που ισχύουν επίσης για τα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και σε σχέση με θέματα σοβαρού δημόσιου ενδιαφέροντος. Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι κανένα από τα επιχειρήματα και τις εικασίες των εναγομένων δεν απέδειξε τους ισχυρισμούς ότι ο προσφεύγων προσπάθησε να δωροδοκήσει τις αρχές και ότι κατείχε παρανόμως αγαθά που προορίζονταν για τους πλημμυροπαθείς, ισχυρισμοί που ξεπέρασαν τα αποδεκτά όρια κριτικής στο πλαίσιο αναφοράς σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Τέλος, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Σύμβασης διότι οι λόγοι που επικαλέστηκαν τα εθνικά δικαστήρια για την προστασία του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης των εναγομένων ήταν ανεπαρκείς για να υπερισχύσουν του δικαιώματος του προσφεύγοντος στον σεβασμό της φήμης του.
Σύνδεσμος
ΕΔΔΑ Προσφυγή αριθ. 2156/16, Απόφαση 12.3.2024, UNGUR κατά Ρουμανίας - Πλήρες κείμενο
